Stuk, stuk, stuk - mechaniczne serce
Ludzkość ściśnięta w jednej ręce
Mechaniczny warkot, będą cierpieć w męce
Trzymać na muszce jak jadło na widelce!
Armageddon krwawy
Taniec drętwawy
Roboty pląsają
Ciała na linach zwisają
Stuk, stuk, stuk
Będziesz zgnieciony żuk
Rozwalimy łeb o bruk
Resztą zajmie się czarny kruk
Śmierć wita śmiertelników
Lecz nie naszych, mechanicznych robotników...
Tik, tak, tok - zegar zagłady tyka
Apokalipsa spod kontroli się wymyka
Roboty nie pakują ludzi do trumny
Idą na podbój, szereg mechanicznych tłumny!
Podbój i kolonie
Cyborgi na bilonie
Maszyny wariują
Roboty szybko klonują
Stuk, stuk, stuk
Będziesz zgnieciony żuk
Rozwalimy łeb o bruk
Resztą zajmie się czarny kruk
Śmierć wita śmiertelników
Lecz nie naszych, mechanicznych robotników...
Ha, ha, ha - ludzka determinacja
Stuk, stuk, stuk - globalna dominacja
Spalimy żywcem wszystko w wiór
Pozdzieramy z ludzi ciała skór!
Bomby atomowe
Lasery plazmowe
Terminatorzy niszczą
Ludzie z męki piszczą
Będziesz zgnieciony żuk
Rozwalimy łeb o bruk
Resztą zajmie się czarny kruk
Śmierć wita śmiertelników
Lecz nie naszych, mechanicznych robotników...
CZYTASZ
Zbiór wierszy Roja
PoetryPisanie poezji to rozmowa ze samym sobą - list który pozostawiamy nawet dla samych siebie i wraz z upływem lat wracamy do naszych starych przemyśleń, niekiedy dziwiąc się naszym tokiem myślenia.
