Jestem tylko i aż człowiekiem
Lecz razem przekroczmy granice
Wszelkie bariery, stańmy się niebem
Polećmy do chmur, rozszerzmy źrenice!
Porzućmy ziemską uwięź - stańmy się jak wiatr
Niech ludzkość nie ogranicza starty piach...
Aniołowie ponieście Nas w górę
Przemalujcie sumienia nasze w purpurę
Grajcie na harfie, nie grajcie na nerwach
Przyjaciele nie bazujcie na wcześniejszych błędach!
Lećcie w stronę słońca, chwyćcie się płaszcza anioła
Spójrzcie na wszystko z góry, rozglądajcie się dookoła...
Czy jest coś piękniejszego niż widzieć wszystko barwami
Tych ludzi o gołębim sercu, niż iść w pogoni za larwami?
Przyziemność, zakopywanie się we własnym piachu
Spójrzcie na to co macie i co odkryć możecie
Dużo tajemnic przed Wami, po co siedzieć w strachu?
Chłońcie barwy, mimo że los barwy z Was chłonie!
Los kolorowy i nieobliczalny, lecz porzućcie więzi z grą
Jaką jest zagadka, poczujcie się jak anielska ćma
Przeznaczenie nie gra roli, niech miłość Nas wyzwoli
Odrzućcie w sobie brak jakiejkolwiek wartości
Roztrzaskajcie w proch z tytanu diaboli!
To te okropne robactwo przemierza za Nami padoły
Doliny, góry, lasy i rzeki, jednak widząc z lotu ptaka
To wszystko co piękne, barwne, a naszą tarczą anioły
Diabeł - myśli przyziemne mogą mieć tylko na Nas smaka!
Chodźcie po chmurach, pływajcie po firmamencie niebios
Poczujcie, skrzydła Wam rosną, nadajcie życiu nowy wygłos!
CZYTASZ
Zbiór wierszy Roja
PoesíaPisanie poezji to rozmowa ze samym sobą - list który pozostawiamy nawet dla samych siebie i wraz z upływem lat wracamy do naszych starych przemyśleń, niekiedy dziwiąc się naszym tokiem myślenia.
