Srać na losy świata tego
I obrzucać rzadkim gównem
Mieć to wszystko panie w dupie?
Te myśli wcale nie są przygłupie...
Niech sobie rosną ludzkie chwasty
Mam nadzieję, że opamięta się ten trzynasty
Nie zbawisz świata całego, nie nazwiesz bohaterem
Każdy ludzkie łajno wozi, każdy dla siebie jest szoferem.
Morał z tego krótki, rzekłbym dosyć ostry
Ludzie ludziom - nosimy razem z gównem wory
Nic z naszej niespotykanej brawury
Wkurwiają mnie ludzkie cenzury!
CZYTASZ
Zbiór wierszy Roja
PoetryPisanie poezji to rozmowa ze samym sobą - list który pozostawiamy nawet dla samych siebie i wraz z upływem lat wracamy do naszych starych przemyśleń, niekiedy dziwiąc się naszym tokiem myślenia.
