Gdyby zegar potrafił mówić
Nie byłbym już nigdy samotny
Serce w rytm muzyki zaczyna trybić
Zegar zagłuszam, bo i tak małomówny...
Przechadzam się po swoim pokoju
Zagłuszam swoje haniebne myśli
Nie chciałbym słyszeć własnego eseju
Może moje plany w końcu coś ziści?
Otwieram szafkę, w niej pradawna klepsydra
Piasek zaczyna się sypać i syczeć
Muzyka ucicha, jakoby zaczyna milczeć
Szum głośny, wyraźny, pojawia się Hydra.
Hydra - potwór z dziewięcioma głowami
Na jej miejsce odrastają kolejne węże
Odrastają wraz z głuchymi sekundami
Jak myśli diabelskie, które w głowie dzierżę!
Biorę klepsydrę i roztrzaskuję o ścianę
Zagłuszam pradawnego potwora, znów zegar
W uszach dudni i krew zaczyna formować się w ranę
W tym momencie jedzie po mnie autokar...
CZYTASZ
Zbiór wierszy Roja
PoesíaPisanie poezji to rozmowa ze samym sobą - list który pozostawiamy nawet dla samych siebie i wraz z upływem lat wracamy do naszych starych przemyśleń, niekiedy dziwiąc się naszym tokiem myślenia.
