EN TATLI 3 AY ( TAMAMLANDI )

Lunapark Macerası Başlıyoor!!

B: Kalamam. Üzgünüm.
Boynumun kollarından nazikçe kurtardım ve yatağa yatırdım.
J: Yarın gelecek misin?
B: Geleceğim. Sen uyurken burada olacağım merak etme.
J: Teşekkür ederim. İyiki varsın.
B: Önemli değil. Hoşçakal.
Hızla odayı terkettim ve odama geldim. Afet kapı sesini duyunca kalktı ve uyku sersemi haliyle yanıma geldi.
A: Kız sen nerdesin?
B: Geldim işte.
A: Bunlar kimin?
B: Jimin verdi. Yarın konuşalım mı?
A: Sabah hesabını vereceksin.
B: Tamam hadi iyi geceler.
Yatağıma yattım. Üzerimi değiştirmedim çünkü onun kokusunu almaktan hoşlanıyordum. Sabah uyandığımda karşımda Jimin elinde tepsi ile bekliyordu. Uyanır uyanmaz utandım ve yüzümü saklamaya çalıştım.
J: Hey uykucu saatlerdir bekliyorum. Hadi uyan artık.
B: Ben gelecektim.
J: Saat 14.36 oldu. Ne kahvaltısı?
B: Yok canım. Ciddi misin?
Telefonumdan saate baktım ve gerçekten saat 14.37 olmuştu.
J: Hadi kahvaltısını yap işimiz var.
B: Ne işimiz var?
J: Süpriz!
B: Pekala
Kahvaltımı yaptıktan sonra üzerimi giyinmek için ayaklandım. Jimin dikkatle beni izliyordu.
B: Sen çıksana beni mi izleyeceksin?
J: Ah pardon.
Odadan çıktığında büyük bir kahkaha patlattım ve kıyafet seçmeye başladım. Beyaz bol bir tişört altına da siyah renkli dizleri yırtık pantalonumu giydim. Yüzüme çok çok hafif makyajla renk kattım. Koluma siyah saatimi takarak tamamen hazır olduğuma kanaat getirdim. Kapıyı açmamla Jiminle göz göze gelmem bir oldu.
J: Biraz kız gibi giyinsene ya.
B: Beğenmiyorsan tek başıma gezebilirim.
J: Tamam her halinle güzelsin.
B: Teşekkür ederim.
Bu arada Afet evde değildi. Nerde olduğunu merak ediyordum. Telefonumu çıkarıp Afet'i arayacaktım ki Jimin eliyle telefonumu kapattı.
B: Ne yapıyorsun?
J: Afet'i mi arayacaksın?
B: Evet.
J: Aramana gerek yok o rehberiyle geziyor.
B: Sen nereden biliyorsun?
J: Konuştum. İşte geldik.
B: LUNAPARK!!
J: Evett.
B: Gondola binelim mi?
J: Hayııır.
B: Hadi bineliimm.
Zorla da olsa gondola bindirmeyi başarmıştım. Bindiğimizde korkuyordu belliydi. Gondol hızlandıkça Jimin'in çığlıkları artıyordu. Elini tuttuğumda affalladı ama yine de çığlık atıyordu.
B: Merak etme ben senin yanındayım.
J: Yanımdasın...
Korku çığlıkları eğlence çığlıklarına dönüşmüştü. İndiğimizde korkusunun etkisiyle titriyordu.
J: Sarılabilir miyim?
B: Tamam ama sadece 10 saniye.
J: Dakika?
B: Aaahh ahh peki. İzin veriyorum.
Bana döndü ve sımsıkı sarıldı. Ben de ellerimi beline sardım.
J: Teşekkür ederim. İyiki varsın.
B: Sen de Park Jimin....