EN TATLI 3 AY ( TAMAMLANDI )

Depresyon*-*

B: Sen de Park Jimin.
J: Off
B: Ne oldu?
J: Saçların ağzıma giriyor.
Sarılmaya devam ederek saçlarımı çektim.
B: Bu nasıl?
J: Vazgeçtim. Böyle de kokusunu alamıyorum.
Elleriyle saçlarımı yüzüne yaklaştırdı ve derin bir nefes aldı.
J: Şampuanının markası ne?
B: Söylesem anlayacak mısın?
J: Hayır.
B: Eee o zaman.
J: Parfümden anlarım ama.
B: Aslında tam bir markası yok. Türkiye'de Vakko diye bir mağazadan aldım.
J: Vaaoovv etkileyici.
B: Öyle mi?
J: Evet çok güzel kokuyorsun.
B: Parfüm sıkmadım.
J: Ciddi misin?
B: Tabiki ve son 5-4-3-2-1 veeeee 0 Bitti.
J: Bir de süre mi tuttun?
B: Şimdi sıra bende.
J: Ne sırası?
B: Ne olacak sarılma sırası.
Konuşmasına izin vermeden boynuna sarıldım. O da kollarını belime sardı. O kadar güzeldi ki... Onunla aynı havayı solumak,ona bakmak,gözlerinde kaybolmak... Ne?!?! Ben ne saçmalıyorum böyle?! Begüm kendine gel. Sen tek başına yaşamaya mahkumsun! Kendimi hemen Jimin den ayırdım.
B: Gitmek istiyorum.
J: T-Tamam.
Arabaya bindiğimizde ellerim titriyordu. Sebebini bilmiyordum. Yol boyunca aramızdaki sessizlik sürdü. Otele geldiğimizde arabadan inip koşarak odama çıktım. Duş almak istedim. İstediğimi de tabiki yaptım. Duş alırken kendimi çok baskı altında hissettim ve ağlamaya başladım. Kıyafetlerle girdiğimin farkında değildim. Afet bir anda banyoya girince utandım ama kıyafetlerimin olduğunu gördüm. Afet yanıma oturdu. İkimiz de ıslanıyorduk.
A: Ne oldu kuzum?
Kendimi tutamadım ve sarıldım ona.
B: Biz... Biz sarıldık Afet.
A: Ne güzel işte.
B: Güzel falan değil.
A: Neden?
B: Ben söz vermiştim kendime. Hiçbir erkeğe yakın olmayacağım diye.
A: Ah be kuzum. Bırak şu sözü.
B: Bırakamam Afet. Bırakamam!
A: Hadi çık dinlen biraz. Yorulmuşsundur.
B: Tamam.
Üzerimizi değiştirdik ve ben kendimi direkt yatağa attım. Annem aklımdan çıkmıyordu.
A: Begüşüm.
B: Anne?
A: Benim Afet.
B: Ah. Annem bana hep Begüşüm der. Biliyor musun?
A: Öyle mi? Ne güzel.
B: Kusura bakma annem sandım bir an.
A: Asıl sen kusura bakma.
B: Neyse. Sabah ne yapsak?
A: Bence marketten çikolata alıp film izleyelim yani...
B: Anladım depresyona girelim.
A: Eh biraz öyle.
B: Tamam ben varım.
A: Tamamdır ben sabah hallederim herşeyi.
B: Tamam. Teşekkür ederim.
A: Ne demek.
B: Şu rehber bozuntusuyla konuşayım bir.
A: Aynen ben de konuşsam iyi olacak.
Telefonumu elime aldığımda Jimin den mesaj vardı.
J: Bugünkü olaylardan dolayı özür dilerim. Yarın saat kaçta buluşuruz?
B: Buluşmayacağız.
Hemen cevap gelmişti. Bakmadım çünkü konuşmaya devam edersem mutsuzluğum adeta bir çığ gibi büyüyecekti. Daha faxla dayanamayarak kendimi uykunun  kucağına bıraktım. Sabah uyandığımda Afet yere 2 minder ve sehpa koymuştu. Sehpa tamamen aburcuburla doluydu. Bunları nerden bulduğunu merak ediyordum ama pek umursamadım.
B: Kahvaltı ne olacak?
A: Gidelim mi?
B: Aç karna mahvoluruz.
A: Haklısın.
Kahvaltıya lacivert eşofman siyah hırka ve beyaz tişörtle indim. Jimin i görmemle öksürük krizine girmem bir oldu.
A: Begüm iyi misin?
B: İyiyim. İyiyim.
Hemen masada duran su dolu bardağı alıp içtim.
B: Ben doydum. Kalkalım mı?
A: Hadi kalkalım.
Odaya geldiğimizde film olarak Ayla yı izlemek için uygun gördük. İzlerken bir yandan konuşup bir yandan yiyorduk. Kapının çalmasıylaayaklandım ve yerlerin çöp olduğunu farkettim. Toplamak için uğraşmadım ve zıplaya zıplaya kapıya yöneldim. Karşımda Jimin i görmemle karnımdaki kelebeklerin canlanması bir oldu....