EN TATLI 3 AY ( TAMAMLANDI )

Hastane 2. gün

J: Sonuçlar kötü.
B: N-Neyim varmış?
J: Çok aburcubur yediğin için midendeki iç zar aşınmış. Yani bir an önce müdahale edilmezse...
B: Edilmezse?
Hiç birşey söylemiyordu. Ben... Ah gerçek mi bu?!
B: Öleceğim değil mi?
Başını bir aşağı bir yukarı salladı.
J: Ben ne olursa olsun yanındayım.
B: Teşekkür ederim iyiki varsın.
Gülümsedi. Ama içinde bir yerlerde acı vardı. Gözlerinde görüyordum. Arkamdan hıçkırık sesi gelince döndüm. Afet uyanmış ve herşeyi duymuştu.
B: A-Afet?
A: Ölecek misin? Beni bırakacak mısın gerçekten?
B: Hayır hiç birşey olmayacak.
A: Ne olur yapma. Gitme beni bırakıp. Ben ne yaparım sensiz? Jimin ne yapar? Peki ya annen baban?
O iki kelime... Annen baban... Kafamda yankılanan iki kelimeydi anne ve baba. Sonrası karanlık. Gözlerimi hastane odasında açtım.
B: Jimin?
J: Sevgilim iyi misin?
B: İyiyim. Afet nerde?
J: Hala odasında.
B: Ne oldu bana?
J: Yine çikolata yemişsin. Çok yediğin için dokunmuş.
B: O kadar çok yememiştim.
J: Kaç tane yedin?
B: Yani 20-25 tanecik.
J: Tanecik mi?
B: Ya tamam sevgilim kızma.
"Sevgilim" kelimesini bastıra bastıra söylüyordum.
J: Bir daha yiyecek olursan benimle kalacaksın.
B: Seninle aynı evde?!
J: Evet.
B: Tamam yemiycem.
Jimin hala başımda oturuyordu. Uyuyacaktı. Dakika başı esniyor gözlerini kapatıyordu. Sonunda uyumuştu. Kalkıp Afet'in yanına gidiyordum ki kapı açıldı.
B: Afet?
A: Begüm?
B: Nasıl geldin?
A: Serumu askıya taktım da geldim.
B: Kendine zarar verdin mi?
A: Hayır.
B: Ahh tamam. Özledim seni.
A: Ben de ama lafı kıvırmaya gerek yok. Çikolata yemeyeceksin.
B: Jimin sahip çıkıyor zaten.
A: Aferin enişteme.
B: Bak yaa.
J: A-Afet s-sen b-burda...
B: Sakin ol.
J: Nasıl geldin?
A: Kendime zarar vermedim. Bak serumla geldim.
J: Ahh iyi. Neden geldin?
A: Begüm'ü merak ettim.
Bir anda alarm sesleri yükseldi.
B: Yangın alarmının sesi bu.
J: Hemen çıkın buradan. Ben de arkanızdayım.
A: YANGIN VAAARR!!!
Afetle ayrılmak zorunda kalmıştık. O Min Seo'nun yanına gidiyordu. Biz ise direkt çıkışa yöneldik.
B: Jimin Afet yok.
J: Sevgilisinin yanında çıkarlar şimdi.
B: Hava tüpleri var içerde. Ya patlar-
PPPPPAAAAAATTTTTTT
O pat sesi kulaklarımda ölümcül bir etki bırakırken hastanenin yanışını izliyordum. Afet hala çıkmamıştı. İtfaiye de gelmişti. İçlerinden biri içeri girdi. Diğerleri yangına müdahale ediyordu. İçeri giren adam omzunda Afet ile çıkmıştı. Her yeri simsiyahtı...