EN TATLI 3 AY ( TAMAMLANDI )

Ne Olur Gitme..!

Her yeri simsiyahtı. Beline kadar uzun saçları yanmış şuan omuzlarındaydı.
B: AAAAFFFFEEEEEETTTT!!!!!
J: Sakin ol.
B: Afett.
Artık gözyaşlarımı tutamıyordum. Hüngür hüngür ağlamaya başladım. Jimin en büyük destekçimdi. İyiki evet demişim. Benim durumum iyi olduğu için Afet'in yanına gittik. Jimin hala sakin olmamı ağlamamamı söylüyordu. Elimi tutup avuçlarıma minik buseler kondurarak sakinleşmemi sağlıyordu. Hastaneye geldiğimizde Afet yoğun bakımdaydı. Kana ihtiyacı vardı. Kan grubu 0Rh- ve aramızda tek aynı kan Jimin de var. Jimin de iğneden çok korkar. Afet'i seviyordu Jimin. Benim kardeşimdi sonuçta. Kan almak için bir odaya girdik. Jimin i sedye gibi birşeye yatırdılar. Jimin çok korkuyordu. Başka birşeyle oyalamam gerekiyordu onu. Yanağını öptüm ve yatıyor olmasına rağmen sarıldım. Zaten o anki şokunda kan alındığını farketmedi bile. Kan verdikten sonra elini tuttum ve o kasvetli odadan ayrıldık. Yaklaşık 3 gündür hastanedeydik. Afet yoğun bakımdan çıkmıştı. Normal odaya alınmıştı. Saçları omuzlarına kadar yanmıştı. Ama omuzlarında da çok güzeldi.
B: Afet'im nasılsın?
A: İyiyim ben. Sen nasılsın asıl?
B: Ben de iyiyim.
A: Enişte bu çikolata yemiyor değil mi?
J: Hayır yemiyor.
A: Aferin benim kuzuma.
B: Aahh Afet. Ben çocuk muyum?
A: Benim bebeğimsin.
J: Benim de.
B: Heey.
A: Ahahahah.
3 gün sonra...
Afet bugün taburcu oluyordu. Artık evimizde kalacaktık. Hastane kokusundan nefret ederdim. Koridorlar hep acı kokuyordu. Ben biricik kardeşimi kaybettiğimde de bu koku vardı. Aahh ağlamayacağım. Gözlerimin dolduğunu gören biricik sevgilim:)
J: Hayatım ne oldu?
B: Yok bişey olmadı.
J: Dokunsam ağlayacaksın.
B: İyiyim. Afet nerde?
J: Son kontrolleri yapılıyor.
A: Çıktıım.
B: Hadi eve gidelim.
A: Hadii.
Arabaya doğru ilerliyorduk. Afet arkada biz önde. Arkadan korna sesleri gelmeye başladı. Arkamı döndüğümde gördüğüm manzara karşısında öykece kala  kalmıştım.