EN TATLI 3 AY ( TAMAMLANDI )

LANET OLASI KELEBEKLER!

Jimin karşımda duruyordu. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. Bir dakika ağlamış mıydı? Ama neden?
B: Jimin sen ağladın mı? Ne bu hal?!
J: Ben... Özür dilerim. Gerçekten çok özür dilerim.
Kollarını boynuma dolayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ne yapacağımı bilemez oldum.
B: Tamam Jimin tamam. Neden özür diliyorsun? Özür dileyecek ne yaptın?
J: Seni üzdüm. O gün ısrar etmemeliydim sarılmamalıydım sana.
B: Hayır. Önemli değil. Sadece ben ilk kez yeni tanıştığım bir erkeğe sarıldım. Kendimi kötü hissettim yani senin suçun yok.
J: Sen neden bu haldesin?
B: Beni boşver sen kendi haline bak. Ağlatacak kadar birşey olmadı aramızda.
J: Bak. Anlamıyorsun.
B: Anlat da anlayayım o zaman.
J: Yarın yemeğe çıksak öyle anlatsam. Olmaz mı?
O kadar masum bakıyordu ki hayır diyemedim.
B: Peki.
J: Tamam yarın saat 20.00 da aşağıda olurum.
B: Tamam. Ağlama artık. LÜTFEN!
J: Lütfen? Sen az önce bişey istedin yani emir vermedin.
B: Bak yaa. Git hadi işim gücüm var.
Yüzünde tatlı bir tebessümle el salladı. Gülümsememle cevap verdim. Gözden kaybolana kadar onu izledim. O gidince içimdeki kelebekler ölüyordu ama ona yakın olunca tekrar canlanıyordu. Kesinlikle anlamıyorum bu kelebekleri.
İçeri gittiğimde Afet hala filmi izliyordu.
A: Kanka nerelere gittin ya. En heyecanlı yeri kaçırdın.
B: Ne oldu?
A: Şimdi kız önce.....
Filmi saatlerce uzata uzata anlattı.
B: 10 dakikalık sahneyi neden saatlerce anlatma gereği duydun ki?
A: Ooff
Bir anda gözgöze geldik ve kahkaha atmaya başladık.
B: Bu neydi şimdi?
A: Ben senin surat ifadene güldüm. Gülerkenki halin çok tatlı biraz da komik.
B: Ben de ağlamak için verdiğin çabalara güldüm.
A: ahahahh çok mu belli?
B: uuuu hemde nasıll!
Akşama kadar aburcubur yiyip film izledik. Yaklaşık 4 tane filmi bitirmiştik. Saat 23.21 olmuştu. Afet uyuyordu. Ben de neredeyse uyuyacaktım. Her dakika başı esniyordum.
B: Afet. Kalk yerine yat.
A: Ne? Ne oldu kavuştular mı?
B: Bilmiyorum ben de uyuyakaldım. Hadi yatalım.
Baktığımda hala uyuyordu. Ben de burda uyumanın bir zararı olmaz diye düşünerek uyumaya karar verdim. Sabah gözlerimi yatağımda açmıştım. Afet heryeri toplamıştı bile.
B: Ya sen beni nasıl taşıdın Allah aşkına.
A: Biraz zor olsa da.
Kafamın altındaki yastığı ona doğru fırlattım.
A: Heyy şakaydı.
B: Ahahaha gel buraya.
Kocaman sarıldım Afetime. Artık en yakın arkadaşımdı Afet.
Saat 15.34 olmuştu.
B: OHA!
A: Ne oldu?!
B: Saat 15.34 olmuş!
A: Evet. Zaten dün saat kaçta yattık?
B: Gece 11 diye hatırlıyorum.
A: Kanka sen uykucusun zaten. İlk günden beri böyle.
B: Doğru :)
Yatağımdan kalkıp banyoya gittim ve yüzümü yıkadım.
B: Afet. Ne diyeceğim sana.
A: Söyle kuzum.
B: Jimin. Dün beni yemeğe davet etti ve benim elbisem yok.
A: Hmm. Kendini bana bırak. Seni gittiğiniz yerin en güzel kızı yapmazsam bana da Afet demesinler!
B: Demek öyle.
A: Hazırsan başlıyoruz!!