Kaybettik...

17 3 0
                                    

B: Titriyor muyum?
J: Hastaneye gidelim kalk haydi.
B: Jimin sakin ol.
J: Begüm şu haline bir bak!!
B: Sorun yok. Kabus gördüm ondan titriyorum.
J: Yok ya. Biz yine de gidelim hastaneye.
B: Ben gitmiyorum.
J: O zaman kahvaltıya?
B: Tamam.
Sımsıcak gülümsedim sevdiğime. O da bana gülümsedi ve alnımdan öptü. Ben de onu yanaklarından öptüm. O kadar çok seviyordum ki onu.
J: Sevgilim, ben bir markete gidip geleyim.
B: Tamam bir tanem.
Jimin ayakkabılarını giyip hızla çıktı.
Pencereden el sallayarak öpücük attım. İşaret parmağıyla baş parmağını birleştirerek kalp yaptı. Ben de aynı şekilde. Mutfağa doğru ilerlerken başım dönmeye başladı. Sonrası karanlık...

Jimin'den...

Evden çıktığımda fark ettim ki cüzdanım evde kalmıştı. İçimden lanet ederek eve geri döndüm. Kapıyı çaldım... Çaldım... Açan olmadı. Telefonumu cebimden çıkararak Begüm'ü aramaya koyuldum.

''DÜNYAM...'' Aranıyor...

Cevap yoktu. Başına bir şey mi geldi acaba? Arka balkonun camının açık olduğunu hatırlayarak koştum. Evet. Tam da tahmin ettiğim gibi açıktı. Zor da olsa içeri girdim. 

J: Hayatıım!!!

Ses yok...

J: Begüüüüüüüüüm!!!!!

Ses yok...

J: Hey çık orta-

Daha sözümü tamamlayamadan yerde  yatan sevgilimi gördüm.

J: B-Begüm!?

Hızla telefonumu çıkarıp ambulansı aradım. 5-10 dk içerisinde geldiler. Aldılar o minik bedenini ve ambulansa götürdüler. Yetkili kişinin yanına gittim.

J: Ben de geleceğim.

Y: Üzgünüm Beyefendi. Ancak ambulansta yer yok. XXXXX Hastanesi'ne gidiyoruz.

J: B-Ben yabancıyım bilmiyorum buraları.

Y: O halde size konum atayım. Bu şekilde bulabilirsiniz.

J: Ah! Evet! 

Y: Numaranızı alabilir miyim?

J: ***********

Y: Tamamdır.

Adam ambulansa binip kapıları kapattıktan 1-2 dk sonra konum geldi. Hızla arabama yöneldim ve hastaneye gittim.

15 DAKİKA SONRA...

İçeri girdiğim ve danışmana doğru ilerledim.

J: Merhaba! Buraya biraz önce bir hasta getirildi. Onu görmek istiyorum.

D: Tabii efendim. Hastanın adı neydi?

J: Begüm ********

D: Bakıyorum... Kendisi şuan yoğun bakımda, kat 2, oda 135. Geçmiş olsun.

Koşarak merdivenlerden çıktım ve sandalyeye oturdum. İçimden dua ediyordum. 

6 SAAT SONRA...

Doktor nihayet çıkmıştı.

J: D-Doktor Bey, durumu nasıl?

D: Siz sevgilisi olmalısınız.

J: E-Evet.

D: Ah... Nasıl söyleyeceğimi inanın bilmiyorum.

J: N-Nasıl yani?

D: Maalesef. 

J: Hayır... B-Bu olamaz!

D: Kaybettik...


EN TATLI 3 AY  ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin