Paris: ESCAPIST

Chapter Eleven

**CAMERON POV**

Matuling lumipas ang mga araw. Laging bisita si Paris sa bahay. Sobra kasing magka-vibes sila ng mama ko.

Actually, lagi din akong bisita sa kanila. Sa katunayan nga ay nakaclose ko na lahat ng kanilang mga katulong. Sayang nga kasi hindi ko pa nakikilala ang kanilang mga magulang. But Paris told me not to worry. Hintayin lang daw namin ang kanilang pagbalik. Baka pag sinabi daw namin sa kanila ay baka bigla silang uuwi at ipakasal kami.

Hindi pa din naming ipinagtapat ang aming relasyon sa aming mga kaibigan. We agreed that we will tell them after the New Year.

At ngayon, narito na naman ako sa bahay ng boyfriend ko. It’s our Christmas vacation. All of our friends went out-of-town. Becca and Bryll already flew to other countries. Jeric will visit his grandparents in the province. Alexa will tour around the Philippines. Leo and Trish will spend their Christmas together. Habang kami ni Paris, nandito lang sa bahay nila para simulan ang project namin sa Sociology.

Dito na rin ako natulog sa kanila sa pamimilit ni Chantal.

I just finished taking a bath. Dumiretso ako sa silid ni Paris at nadatnan ko siyang papasok ng banyo. He told me to wait for him. I sat at his couch at sinimulan kong kalikutin ang kanyang laptop.

Maya-maya’y biglang pumasok si Chantal. Ngumiti ito ng nakakaloko. She looked at the bed meaningfully.

“Oh! It’s not what you think. I slept in the guest room.” saway ko sa anumang kababalaghang nasa isipan nito.

Tumawa lang ang pilya. “I did not even utter a word.” she said playfully. Muli nitong inilibot ang tingin sa silid. “Where’s Kuya?”

Sakto namang lumabas si Paris mula mula sa banyo. Nakatapis lang siya ng tuwalya.

“Kuya, can I borrow your camera?” sabi nito at agad na dinampot ang__________ na nakapatong sa lamesa. “Nasira kasi ang camera ko. Wala akong gagamitin sa pagbisita namin sa Hacienda Montana.”

Pinandilatan lang ito ni Paris. Agad itong lumapit. Walang sabi-sabi’y kinuha ang camera mula sa kapatid. “No, I won’t let you borrow this.”

“Sige na. Please.” pamimilit ng kanyang kapatid.

“No. Gagamitin namin ito sa aming project. Besides, baka masira mo pa. Yung iyo nga sinira mo. Ang akin pa kaya.”

“I won’t destroy it.” Giit ng kanyang kapatid at muling inagaw ang camera.

Nagsimulang mag-agawan ang magkapatid. Nakaupo lang ako at amused na nanonood sa pag-aaway ng mga ito.

Itinaas ni Paris ang camera nang muling maagaw iyon mula sa kanyang kapatid.

“Fine.” Chantal uttered in surrender. She turned slightly. But suddenly, she grabbed the towel that was wrapped around Paris ‘waist. And boom! His beautiful maleness is exposed all over my sight.

Nanlaki ang aking mga mata sa tanawing nasa aking harapan habang ang walang hiyang salarin ay tumatawang nawala sa silid na dala-dala ang tuwalyang nakatakip sa ‘forbidden kingdom’ na iyon.

Pati si Paris ay nabigla. Hindi nito alam ang gagawin, kung hahabulin ba o hahayaan ang kanyang napakapilyang kapatid. But thank God  at nakapag-isip siya! Agad niyang tinakbo ang kanyang walk-in closet.

*****

After one week, natapos na namin ang photography project namin. Ipinagpaalam ako ni Paris sa aking mama at sumunod kami kina Chantal sa Hacienda Montana na pagmamay-ari ng kanilang pamilya.

Sa Haciendang iyon, ipinagdiwang namin ang aming Christmas at New Year. Muli kong nakaharap ang mga magulang ni Andro at Alex. With all the Veneracions, except Paris’ parents, ay naenjoy ko ang aking bakasyon ng hindi si Mama ang aking kasama.