The Friends |Taekook|

6| Kırgın Philomela

Hatalarım varsa affola, iyi okumalar!

[BTS - Fake Love (Piano Cover)]

Çaresizlik farklı bir duyguydu, ne yapacağınızı bilemez, eliniz kolunuz bağlanır ve sizi hayatın insafına bırakırdı; işte böyle zamanlarda gözünüzü kapattığınız an zihninize düşen o keskin kararlar boğazınıza düğümlenir, sizi yavaş yavaş en dibe çekerdi. Jeongguk'ta en dipte olmasına rağmen faydasız çırpınışlarına devam ediyordu, çünkü onun zihnine düşen tek şey en yakın arkadaşının da içinde bulunduğu o iğrenç senaryoydu, ve Jeongguk çok iyi biliyordu ki, eğer işin içinde Taehyung olmasaydı tek saniye bile düşünmezdi. Soluk bir renge bürünen dudaklarının arasından derin bir nefes aldı genç adam, iki yıldır amansızca girdiği bir ilişkide iyice boğuluyor, fakat çıkmak için çabalayamıyordu bile; zira gözlerini kapatsa da, açsa da önüne düşen o sarı saçlı kızdan ayrılmaya cesareti yoktu, şayet olsaydı eğer, bu derece sona yaklaşmadan evvel bir an önce ayrılır ve yoluna bakardı.

Oturduğu bankta biraz daha yayılıp gözlerini semanın sonsuzluğuna karşı kapatıp soluklandı ağırca, kafasının karışıklığı kalbine, oradan da gözlerine yansımıştı genç adamın; artık kahverengi hârelerinde bir yabancının izlerini taşımak ona ağır gelmiyordu. Gözleri kapalıydı kapalı olmasına, lakin kulakları son derece keskin bir şekilde iki haftadır duymak için çırpındığı ve delicesine özlediği o derin sesi duyunca gözlerini açtı ve kafasını kaldırarak hemen ileride kalbine bir sancının girmesine neden olacak o manzaraya baktı. Taehyung, en yakın arkadaşı, kırmızı saçlarını tek eliyle karıştırıyor, koluna astığı ceketini konuşurkenki heyecanıyla sağa sola sallayarak gülümsüyordu; ancak öyle bir gülümsemeydi ki bu, uzun zamandır Jeongguk'a göstermediği bu içten gülücüğü sadece bir kaç haftadır tanıdığı Hoseok denen adama bahşediyordu, Jeongguk en yakın arkadaşının bu can yakan tebessümünden kaçarak kalbindeki acıyı yok saymayı denedi.

Parmakları kasılıyor, kirpiklerine kadar titriyor ve yüreği daralıyordu, sanki acımasız biri gelip ellerini ruhuna sarmış, ölmesini istiyordu genç adamın; farkında olmadan tekrar baktı Taehyung'un kırmızı saçlarının altındaki hilâl olmuş gözlerine, özlemi kavruldu adamın ve çaresizlik içinde kıvrandı bir kez daha. Sonra Hoseok, bankta oturan genci daha da kızdıracak bir hareket yapıp Taehyung'un boynuna bir öpücük kondurduğunda Jeongguk parmaklarını yumruğunun içinde sıkarak dilini yanağında gezdirdi; Taehyung'u tanıdığı onca seneye rağmen o bile öpmemişti o narin boynu. Taehyung ve Hoseok gözden kayboldu, lakin Jeongguk'un bitmeyen öfkesi içinde kabarmaya devam etti, kıskandığının farkına bile varmadan saatlerce o ahşap bankta tek başına oturdu ve sakinleşene kadar düşündü.

Güneşin batmasına yakın siyah kotunun cebinde titreyen telefonla kalbi tekrar kasıldı, telefonuna hangi mesajın geldiğini biliyordu, zira uzun zamandır aynı içerikli mesajlar alıp umursamamaya çalışsada insanın içine bir kez kurt düştümü yapacak hiçbir şeyi kalmıyordu; fakat yine de küçük bir umutla farklı bir mesaj olabileceğini düşünüp cebinden siyah telefonu çıkarıp yanan ekrandan gelen mesajı kalbine çöken sıkıntıyla okudu.

Gönderen: Bilinmeyen Numara
Sevgilin o adamın kucağındayken ne kadar seksi gözüküyor haberin var mı? Ya da şöyle mi demeliydim, boynuzlarını tekrar cilala Jeon, çünkü sevgilin bu sefer kendini bile aştı.

Genç çaresizce gözlerini kapattı ve içindeki şüphenin gözlerini yaşartmasına izin verdi, o kadar çaresizdi ki, bu sonu gözükmeyen yolda Taehyung'tan ayrı, Minsoo'dan ayrı şüphelenmek elbette canını yakıyor, genç adamı içten içe yakıyordu. Telefonunu kapatıp çantasının içine koydu yavaşça, neredeyse bir aydır aynı tür mesajlar alıyor, fakat bir türlü sevgilisini birini öperken, sarılırken veya kucağındayken göremiyordu; dahası artık Minsoo'yla ettiği kavgalar bile sonuçsuz kalıyor ve onu Taehyung'tan ayırıyordu, çünkü Minsoo, Jeongguk onun her canını yaktığında onun kalbine acı dolu sözler ve Taehyung'un ona aşık olduğunu göremeyecek kadar da kör olduğunu söylemekten asla çekinmiyordu.