ငါ ဒီေန႔ အသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ၿပီဟ။ လူေတြက ငါ့ကို အခု တကယ္ လူႀကီး ျဖစ္လာၿပီလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ငါ လူႀကီး ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတာထက္ နင္နဲ႔ ထိပ္စီးခ်င္း တူသြားတာကိုပဲ ပိုၿပီး ဂုဏ္ယူေနမိသလား မသိဘူး။ အင္းေလ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ သံုးေလးႏွစ္ၾကာရင္ နင္က ငါ့ကို ေက်ာ္တက္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ထိပ္စီး ထပ္ေျပာင္းသြားေတာ့မွာ။ ငါ ဝမ္းနည္းတယ္ဟာ။ နင္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နင့္ရဲ႕ အသက္ႏွစ္ဆယ္ ေန႔ရက္ေတြမွာ ငါ နင့္ေဘးနား မ႐ွိခဲ့သလို နင့္ရဲ႕ အသက္သံုးဆယ္ မနက္ျဖန္ေတြမွာလည္း အရင္လိုပဲ ငါ နင့္ေဘးနား ႐ွိေနႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ နင္ ေပ်ာ္ေအာင္သာ ေနေနာ္။ နင္ ေပ်ာ္ေနတာ ျမင္ရင္ ငါလည္း ဒီဘက္ကမ႓ာမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေပ်ာ္ေအာင္ေနဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္မွာမို႔။ ဟုတ္တယ္။ ငါ ေပ်ာ္မွာပါ။ ငါ ကတိေပးပါတယ္။ ။
ငါ နင့္ကို လြမ္းလိုက္တာဟာ။ အခုေလာက္ဆို နင္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမလဲ။ ဒီေန႔က ငါ့ရဲ႕ ေမြးေန႔ပါလို႔ နင့္ကို အသည္းအသန္ ေျပာျပခ်င္မိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း နင့္ဆီက ျပန္ရမယ့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈေတြကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မခံစားရဲလို႔ ဒီတစ္ႏွစ္လည္း အရင္လိုပဲ ငါ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ၿမိဳသိပ္ထားလိုက္ပါဦးမယ္။ အဲ့ဒီအစား ဒီည မက္မယ့္ အိပ္မက္ထဲ နင္ ငါ့ကို သတိတရနဲ႔ လာ႐ွာၿပီး ေမြးေန႔သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေတာ့ စိတ္ပါပါနဲ႔ ဆိုျပေပးေပါ့ဟာ။ ၿပီးရင္ နင့္သြားစြယ္ေလးေတြ ေပၚေအာင္ ျပံဳး၊ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဆိုၿပီး ငါ့ ပါးကို ဖြဖြေလး နမ္းေပါ့။ ။
ငါ ငယ္ငယ္က မက္ဖူးတဲ့ ခပ္ေပါေပါ အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္း အခြင့္ရရင္ နင့္ကို တစ္ေခါက္ေလာက္ သိပ္ေျပာျပခ်င္ခဲ့တာ။ နင္သိလား။ ငါ ေမြးၿပီးမွ ပထမဆံုး မက္တဲ့ အိပ္မက္က ဘာလို႔ ထင္လဲ။ ဆံပင္ေတြ ပုခံုးဝဲတဲ့အထိ ႐ွည္လာဖို႔ကို ငါ ပထမဦးဆံုး ဆုေတာင္းခဲ့မိတာဟ။ ငါ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ႏိုင္ခဲ့သလဲေနာ္။ ငါ ဆံပင္႐ွည္လာဖို႔ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေစာင့္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ေစာင့္ ေကာက္ေကြးေနတဲ့ ငါ့ဆံပင္ေတြက သိသာေအာင္ ႐ွည္မလာၾကေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ အိမ္မွာအၾကမ္းသံုးတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါႀကီး ေခါင္းေပၚ တြဲလႊဲခ်ၿပီး မွန္ေ႐ွ႕ တစ္ေယာက္တည္း ဟန္ျပခဲ့တာ အခုထိ မွတ္မိေသးတယ္။ နင္ အဲ့အေၾကာင္း ၾကားရင္ နင့္အက်င့္အတိုင္း ခြက္ထိုးခြက္လန္ ေအာ္ရယ္ေလာက္မွာ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကို ငတံုးမေလး လို႔ နင္ ေလွာင္ေျပာင္ခ်င္ ေလွာင္ေျပာင္ေလာက္မလား။ တကယ္ေတာ့ေလ။ ငါ့မွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္ဟ။ ႏွစ္အလိုက္ ငါ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြက တစ္ခုစီ ေျပာင္းေနတာ။ ဟိုးအရင္က ငါ Designer ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္။ သီခ်င္း မဆိုတတ္ေပမယ့္ အဆိုေတာ္လည္း လုပ္ခ်င္ခဲ့ေသးတယ္။ Tour Guide လုပ္ရင္ ေကာင္းမလား တစ္ခါ စဥ္းစားၾကည့္ဖူးသလို မႏွစ္ကအထိ စာေရးဆရာမ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ကလည္း တစ္စခန္း ထခဲ့ေသး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ နင့္ကို ခ်စ္ေနရတာနဲ႔တင္ပဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ငါ မအားလပ္ႏိုင္ေသးပါဘူးဟာ။ ။
KAMU SEDANG MEMBACA
A Familiar Stranger
Nonfiksiမြင်တွေ့ခွင့်တော့ ရှိပြီး .. မနီးစပ်နိုင်တဲ့ အဲ့ဒီ ကြယ်ပွင့်တွေလို ... သူဟာလည်း ကျွန်မအတွက် အရင်းနှီးဆုံး သူစိမ်းတစ်ယောက် ...
