Rüya Kapanı (TAMAMLANDI)

2.Bölüm (Yardımsever)

LUCY

Toplantı odasından içeriye dönerken suratımdaki gülümsemeye engel olamıyordum. Natsu bana yardım ederse kesinlikle bir şansım olurdu.

Tam bir serseriydi ama kötü birine benzemiyordu. Üstelik salona dönene kadar bana burdaki işleyişten bahsedip gerçek soyadımı söylemeyeceğine dair söz vermişti.

Mutlu olduğumu gören Erza "İyi anlaşmışa benziyorsunuz." dediğindeyse Natsu sadece dik dik baktıktan sonra "Öyle de denebilir." diyip geçiştirmişti.

Bana ne zaman yardım edeceği konusunda sabırsızlanıyordum ve sanırım biraz abartmıştım çünkü sürekli peşinde geziyordum.

En sonunda bana dönüp "Arkamdan Tokyo Ghoul'un birinci sezon openingini söylemeyi keser misin artık?!" dediğinde dudak büzmüştüm. "Ama en sevdiğim bu."

"Benimde öyle ama sinirimi bozuyorsun, kulağımın dibinde papağan gibi ötüp durma."

Onunla iyi geçinmem gerektiği için beni azarladığı kısmı es geçip ortak noktalarımızı bulmaya karar verdim.

"Demek sen de en çok ilk openingi seviyorsun, harika öyle değil mi?" Cevap vermek üzereydi ama aklıma gelince kendimi tutamayıp "Peki ya Gray? O en çok hangisini seviyor?" diye sordum.

Hevesi kursağında kalmış gibiydi, bir süre düşünüp "Onun izlediğini bile sanmıyorum. Arkadaş sanal alem için fazla havalı olduğunu söyler durur, ne halt demekse bu?" diyerek şikayet etmişti.

"Demek öyle... Yazık oldu çünkü ben o tarz şeyleri biraz severim."

Yumruğunu bana doğru dostça uzatıp "Üzülme prenses, bende sanal alem severim ve ikisi birarada da yürütülebiliyor, senin Gray fazla kibirli sadece." dediğinde gülümseyip yumruğuna karşılık vermiştim.

"Hey, Natsu."

Natsu ile gülüşürken Gray'in sesini duyunca heyecandan yine kaskatı kesilmiştim. Natsu ise önce bana bakıp sonra arkadaşına dönmüştü.

"Ne var?"

"Bizim hurda yığınını gördün mü? Kargo malzemelerini getirmiş onları vermek istiyorum."

"Gajeel mi? Levy'nin odasındaydılar, birbirlerine hangimizin çalışması daha iyi diye hava atıyorlardı en son."

"Tamam."

Bana kısa bir süreliğine bakmıştı ama ben hiçbir şey söyleyememiştim. Belki yardım eder diye kafamı Natsu'ya çevirdim. Durumu anlayıp önce göz devirmişti, sonraysa "O eşyalar biraz fazla değil mi? Lucy sana yardım etsin." diyerek bana bir şans sağlamıştı.

"Eşya taşınacaksa sen daha iyi bir seçenek değil misin? Odunluk etme."

Bana dönüp gülümsemişti. "Kusura bakma, bu tembel ateş böceğini yerinden kaldırmak zordur."

Ben hala bana gülümsemesinin etkisindeyken Natsu'nun dediklerini hatırlayıp kendime gelmiştim.

"Sorun değil. Hem o ikisinin çalışmalarını izlemek eğlenceli olur."

Ayaklanıp Gajeel'in eşyalarının olduğu bir iki poşeti elime aldım ama bunlar gerçekten ağırdı. Eğer şimdi zorlandığımı belli edersem Natsu'nun yönlendirmesini mahvetmiş olurdum o yüzden hiçbir şey söylemedim ve Gray ile birlikte yürümeye başladım.

Son anda arkama dönüp Natsu'ya sessizce "Teşekkürler ederim." dediğimde bana git artık der gibi el sallamıştı.

Birlikte yürürken aramızdaki sessizliği bozacak bir şey düşünüyordum ki benim yerime Gray bu işi halletmişti.