Rewrite the Stars {COMPLETE}

RTS23

Namemental block ako pero mabuti na lang na dyan si Kim Min Kyu heheh alam ko late na ang pagfafangirl ko sa kanya pero kyaaah! Ang galing umarte ni Seung Ho! My gheed . I Thank the ost of I am not a Robot dahil sila ang jam habang sinusulat ko eto.

Enjoy reading!

Kurt POV.
Few minutes has passed since Yam left the room. At sa minuto na lumipas nakatingin lang ako sa screen ng laptop ko. Walang ginagawa kundi nakatitig lang talaga.

And as much as I want to finish my work, hindi ko iyon magawa dahil paulit ulit sa akin isipan ang mga sinabi ko kay yam at ang kanyang ekspresyon kanina na paalis siya.

Damn! I admit naguiguilty ako sa akin sinabi. Alam ko na ngayon maaring napaiyak ko ang multo na iyon. And I dont like that fucking idea. I hate myself, pero wala akong magawa para bawiin ang mga sinabi ko sa kanya kanina. Ugh!

Kaya naman upang mapalabas ang aking frustration marahas ko iginulo ang aking buhok. Atsaka tumayo at lumabas ng pinto.

Pababa na ako ng hagdan ng biglang..

"Going somewhere?"

Tss.. bakit nasa ibaba ang kapatid ko? Wala ba tung gagawin sa kwarto niya? And whats with that expression of his...nakakabwesit tingnan.

"None of your business." Sabi ko tsaka diretso sa pinto. Pero bago ko pa nabuksan iyon.

"The next time you got frustrated by your own dilemma kuya, make sure you wouldnt affect someone. For the outcome will be a disadvantage on your side." Sabi ni cole

Nilingon ko siya pero papaakyat na siya sa itaas. And hearing him say those words, mas lalo ako napapaguilty sa akin ginawa. Pambihira talaga ang englisherong cooler na yun! Ughh! Kung ano ano na lang sinasabi!

Kaya naman umiling muna ako, upang matanggal iyon at lumabas na sa bahay. I was expecting na Yam would just be outside our gate. Pero wala siya.

Kaya naman nagtaka ako kung nasaan na ang babaeng multo na iyon.

"Tss...yam, nasaan ka na ba?"

Naglakad ako sa kung saan ako dinadala ng aking paa. Medyo madilim na pero hindi naman nakakatakot since nasa loob naman kami ng subdivision.

At huli ko na narealize kung saan pwede magpunta ang babae na yun. Agad ko din iyon pinuntahan ang nasa isip ko, para hindi na mag aksaya ng panahon.

I arrived at the park to see na konti lang ang tao. And because na konti lang agad ko nakita si Yam, sa may swing..

Na may kasama na lalaki!? Who the hell is that guy! Tao ba yan? Or multo? Pero kung multo bakit nakikita ko?

Well then it could only mean one thing.. tao, na nakakakita ng mga multo!

Dali dali akong lumapit sa pwesto nila habang kinuha ang atensyon ni Yam sa pamamagitan ng pagtawag sa kanyang pangalan.

"Yam! Yam!"

Lumingon din agad si Yam sa akin. At nakita ko ang tuwa sa kanyang mata habang papalapit ako sa kanya. Hindi na nga niya hinarap ang lalaki.. until the guy said something, hindi ko matukoy kung ano. But I am guessing what he said is something, dahil napalingon pabalik dito si Yam.

At bago ako makaabot sa pwesto nila, wala na ang lalaki. Fuck! Sino yan, pa mysteryoso ang tangina!

"Kurt!! Nandito ka!" Sambit sa akin ni Yam ng nasa harapan na niya ako.

"Yam, sino yun!? Dba sinabihan na kita na hindi ka dapat kumakausap kahit sino! Dahil hindi mo alam baka delikado eto na tao. Lalo na ngayon, gabie pa naman, maraming loko loko ang pakalat kalat. Haay naku! Kailan talaga hindi ka nakikinig sa akin. Ang tigas tigas talaga ng ulo mo. Tss!"