Κεφάλαιο 10

112 17 3
                                    

Βλέποντας μας η Εύα αμέσως σκοτείνιασε το βλέμμα της. 

«Τι;» Ρωτάει ο Βαγγέλης ενώ χασμουριέται.

«Τίποτα.» Λέει εκείνη και τρέχει.

«Τι έγινε τώρα;» Ρωτάω. 

Ο Βαγγέλης ανασηκώνει τους ώμους του και ξαπλώνει στο κρεβάτι.

«Έλα να μου κάνεις παρέα!» Λέει και με τραβάει πάνω του.

«Μμ, παιχνιδάκια θέλεις πρωινιάτικα;»

«Πως το κατάλαβες;» Λέει γελώντας.

«Δεν θέλει πολύ μυαλό.»

«Ε τότε μη μου το χαλάς..» λέει και με μία κίνηση έχει βρεθεί εκείνος πάνω μου.

Εγώ γελάω με αυτό.

«Αυτό το γέλιο σου, μπορώ να το ακούω όλη μέρα..» λέει και με φιλάει.

—————-

Vangeli's Pov

«Μπορείς να μου πεις τι έπαθες;» Της λέω εκνευρισμένος.

«Εσένα πως θα σου φαινόταν αν έμπαινες στο δωμάτιο και έβλεπες την πρώην σου με άλλον;» Λέει και γελάω.

«Κοριτσάκι μου, είσαι ηλίθια; Έχουμε χωρίσει εδώ και καιρό, δεν με ενδιαφέρεις καν! Και δεν έκανα κάτι με οποιαδήποτε, αλλά με την κοπέλα μου αν σου διαφεύγει!» Λέω ειρωνικά και πίνω απ'το νερό μου.

«Βρε τι μας λες..» λέει εξίσου ειρωνικά. «Με την πετσέτα θα μείνεις;»

«Γιατί σε χαλάει;» Λέω και την πλησιάζω.

«Ναι.» Λέει και έρχεται πιο κοντά, είμαστε σε απόσταση αναπνοής.

«Βαγγέλη έφερες το-» λέει η νεφέλη και αμέσως απομακρύνεται από κοντά μου η Εύα.

«Ναι μωρό μου, εδώ το έχω.»

«Τι έχεις;» Την ρωτάει η Εύα.

«Απλά πονάω και γι'αυτό θέλω παυσίπονο.» Της λέει ενοχλημένη. «Βαγγέλη, έρχεσαι;» Συμπληρώνει ενώ ακούγεται ελάχιστα η φωνή της από το δίπλα δωμάτιο.

«Ναι τώρα.» Λέω και προχωράω. Προσπερνάω την Εύα και την κοιτάω ψυχρά όπως και εκείνη.

«Έλα πιες το!» Λέω στην νεφέλη και της δίνω το νερό.

Εκείνη το παίρνει και το αφήνει εκνευρισμένη στο γραφείο δίπλα της.

Εγώ κλείνω την πόρτα και την πλησιάζω.

«Τι έπαθες;» Απορώ.

«Με δουλεύεις; Μόνο που δεν την φίλησες πριν λίγο!»

«Μιλούσαμε, δεν έγινε κάτι.»

"Know Who You Are" |VK| •Book 2•Where stories live. Discover now