Eva's Pov
«Δεν με αφορά το θέμα, Ιωάννα!» Λέω εκνευρισμένη.
«Θέλεις να χωρίσεις δύο ανθρώπους που αγαπιούνται; Γιατί; Εφόσον ο Βαγγέλης δεν θα γυρίσει σε εσένα.»
«Δεν με νοιάζει. Θέλω να πονέσουν, όπως πόνεσα εγώ!»
«Ωραία, θα πονέσουν. Και μετά;»
«Μετά θα μπω εγώ στο παιχνίδι.» Λέω με πονηρό ύφος.
«Εύα, λογικέψου!»
«Ιωάννα, γεια!» Λέω και της κλείνω το τηλέφωνο.
Όλη την ώρα ακούω το ίδιο πράγμα.
Από την Ιωάννα, από την κυρία Γεωργία, από την θεία μου, από την μαμά μου. Έλεος πια!
Ο Βαγγέλης αν πρέπει να είναι ευτυχισμένος θα είναι μόνο μαζί μου.
Η νεφέλη τι μπορεί να του προσφέρει; 16 είναι, όχι 26. Μην τρελαθούμε κιόλας!
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο Βαγγέλης ερωτεύτηκε αυτή και όχι εμένα.
Τι παραπάνω έχει;
Είναι ξαδέρφη μου, την αγαπάω και την νοιάζομαι αλλά μου έχει κλέψει την ευτυχία.
Οπότε αυτό πρέπει να πληρωθεί με το ίδιο νόμισμα.
Εκείνη την μέρα δεν της τα είπαμε όλα, οπότε κάποιος πρέπει να της το πει. Σωστά;
Θα χαρώ πολύ να έχω αυτή την τιμή.
Ο Βαγγέλης την φοβάται τόσο πολύ που αποκλείεται να της το πει. Το σωστό, λοιπόν, είναι να το πω εγώ. Εδώ και τώρα!
Πηγαίνω στο δωμάτιο της, χτυπάω αλλά δεν παίρνω απάντηση οπότε υποθέτω ότι δεν έχει γυρίσει ακόμα.
«Θεία;» Φωνάζω ενώ κατεβαίνω τις σκάλες.
«Στην κουζίνα!»
«Η νεφέλη;» Λέω παίρνοντας ένα μήλο από την φρουτιέρα.
«Μου έστειλε μήνυμα ότι θα κοιμηθεί στον Βαγγέλη σήμερα.» Λέει με ελαφρώς ειρωνικό ύφος.
«Αα μάλιστα. Εντάξει.» Λέω ξερά.
«Θέλεις κάτι;» Λέει κοιτώντας με ενώ πιο πριν ανακάτευε τα μακαρόνια.
«Όχι απλώς είχα ώρα να την δω και νόμιζα πως κάτι έγινε.»
Σιγά μην με πίστεψε, αλλά δεν με νοιάζει ιδιαίτερα.
«Πάω μία βόλτα, δεν θα αργήσω.»
«Μα ετοίμασα φαγητό.»
YOU ARE READING
"Know Who You Are" |VK| •Book 2•
Fanfiction«Σκάσε!» Φωνάζει και σηκώνει το χέρι του για να με χτυπήσει. «Κάνε το. Σε προκαλώ.» Λέω και στέκομαι στο ύψος μου. «Όχι. Δεν μπορώ. Η αγάπη μου για εσένα με εμποδίζει.» Ψελλίζει. Το δεύτερο μπαμ, επέστρεψε! Η παρακάτω ιστορία είναι το δεύτερο βιβ...
