«Τι εννοείς έχει να πάει από χτες;» Λέω.
«Ότι μου είπαν σου λέω.» Λέει αφήνοντας το κινητό στο γραφείο ενώ εγώ κάθομαι στο κρεβάτι, «μην σε αγχώνει όμως αυτό!» Κάθεται δίπλα μου και μου πιάνει το χέρι.
«Βαγγέλη, αν πάθει κάτι η μαμά..» λέω βουρκωμένη.
Εκείνος με τα ακροδάχτυλα του, γυρίζει το κεφάλι μου για να τον κοιτάω.
«Δεν θα πάθει τίποτα! Βγάλε αυτό από το μυαλό σου!» Λέει χαμηλόφωνα και ταυτόχρονα αργά και καθαρά, κάνοντας παύση σε κάθε λέξη.
«Δεν ξέρω, δεν ξέρω.» Λέω και καλύβω με τα χέρια μου το πρόσωπο μου.
Εκείνος με χαϊδεύει στοργικά στην πλάτη.
Κάποια στιγμή χτυπάει το κινητό μου.
Αντικρίζω στην οθόνη το όνομα της μαμάς μου.
«Μαμά; Πες μου ότι είσαι καλά!» Λέω ταραγμένη.
«Καλά είμαι αγάπη μου, τώρα θα έρθω και θα σου τα εξηγήσω όλα.»
«Εντάξει, θα σε περιμένω.»
«Τι;» Λέει ο Βαγγέλης ενώ έκλεισα το κινητό.
«Θα μου εξηγήσει τώρα που θα έρθει, είναι καλά. Αλλά δεν την άκουσα καλά.» Λέψ κοιτώντας την μαύρη οθόνη του κινητού μου.
«Μην βγάζεις συμπεράσματα όταν δεν ξέρεις τι έχει συμβεί.»
«Ναι..» γνέφω θετικά.
Έρχεται κοντά μου και βάζει τα χέρια του δεξιά και αριστερά στα μάγουλα μου κοιτώντας με βαθιά στα μάτια ενώ κολλάει το κούτελο του με το δικό μου.
«Θέλω να τελειώσει όλο αυτό, δεν αντέχεται να ζω κάθε μέρα μες στην αγωνία για όλους. Για εσένα, για την μαμά μου..»
«Θα τελειώσει. Και θα γίνουν όλα όπως πριν. Ναι;» Λέει χαμογελώντας ελαφρώς.
Ακούω πόρτα να ανοίγει. Αυτόματα καταλαβαίνω ότι ήρθε λαό τρέχω στις σκάλες και πέφτω στην αγκαλιά της μητέρας μου κλαίγοντας.
«Είμαι καλά κοριτσάκι μου..» Ψυθηρίζει στο αυτί μου, ενώ μου χαϊδεύει τα μαλλιά αφήνοντας μου ένα φιλί.
«Δεν θέλω να μου το ξανά κάνεις αυτό, Υποσχέσου!» Της λέω κοιτώντας την στα μάτια. Με σπρώχνει στην αγκαλιά της.
«Στο υπόσχομαι.» Απαντάει.
Κάθεται στον καναπέ και μου κάνει νόημα να κάτσω δίπλα της.
«Ήρθε εδώ ο μπαμπάς.» Πετάω απλά, δεν με κοιτάει έκπληκτη όπως νόμιζα.
«Το ξέρω.» Λέει και παγώνω.
ESTÁS LEYENDO
"Know Who You Are" |VK| •Book 2•
Fanfic«Σκάσε!» Φωνάζει και σηκώνει το χέρι του για να με χτυπήσει. «Κάνε το. Σε προκαλώ.» Λέω και στέκομαι στο ύψος μου. «Όχι. Δεν μπορώ. Η αγάπη μου για εσένα με εμποδίζει.» Ψελλίζει. Το δεύτερο μπαμ, επέστρεψε! Η παρακάτω ιστορία είναι το δεύτερο βιβ...
