5 BELA

44. Bölüm - Yanlışız Seninle

 Bölüm Şarkısı : " Ferah Zeydan - Yanlışız Senle"

  Bu bölüm @snglirg adlı kullanıcıya ithaf edilmiştir. 

*Gece Barkın

  Onu yıllar sonra karşımda görmek beni bayağı sarmıştı .Ne güzel onu unutmuşken , en güzeli Buğra 'ya aşık olduğumu hem ona hem kendime açıklayabilmiş iken neydi bize bu oynayan oyun ? Yoksa kaderin bize yeni cilvesi miydi ? Ama en kötüsü de bana açıklama bile yapmadan terk etmesi idi . Yahu diyorsun , hastayım . Sanki ben onun bunca zaman en zor zamanlarında yanında olmamış gibi ; en kötü, en zor anında onu terk etmişim gibi konuşuyor . Bu işte onca zamanki yaşanmışlıkları ,beni , bizi öldürmüştü .

  Gece : " Neden beni getirdin ? Yine benimle konuşmaya mı çalışacaksın ? Artık hiçbir şey fark etmez biliyor musun ? Bitti ."

 Sağanak : " Hiçbir şey için geç değil . Ben korktum seni, beni , bizi kaybetmekten .Kaç doktora gittim biliyor musun ? Hepsinden aynı cevabı duymak benim için ne zordu biliyor musun ?"

  Anlamıyordu, anlamayacaktı da . Bana söyleseydi , ben ona sırtımı mı çevirecektim ki ?

 Gece : " Olsun , biz her şeyi atlatırdık . Birbirimize sıkı sıkı sarılıp , bir arada olduktan sonra hastalık neymiş ki ? Biz seninle söz vermiştik hani ? Hastalıkta , sağlıkta , mutlulukta , üzgünken bile ayrılmayacaktık ? Ama sen ne yaptın korkaklık yaptın !"

Sağanak :" Evet , seni kaybedeceğim diye korkaklık yaptım . Affet beni lütfen ! Kıyma bize . Onca yaşanmışlıklarımız var üstelik ."

 Gece : " Benden af dileme ! Ben affetsem bile , seni aşk affetmez ! Ben neye yanıyorum biliyor musun ? Bunca zaman bir şeyi fark ettim , kendime dedim ki ; biz boşa yanmışız seninle ."

  Artık , Sağanak karşımda ağlıyordu . Bir zamanlar, o gözlerin yağmur yağdırmaması için neler yapmazdım ki? Şimdi ise sadece ona yaşlı gözler ile bakıyordum . Artık ondan ve benden bir biz çıkmazdı , etmezdi bile . O da bunun farkındaydı . Ama umut ediyordu işte . Onun bu çabası aynı hiç duymayan birine , dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsızdı .

   Sağanak , akan gözyaşlarını , yumruk yaptığı elleriyle sildi . Sonra gülmeye başladı .

 Sağanak :" Deme öyle lütfen . Ben sana kendimi affettireceğim , merak etme .Seninle yine eskisi gibi olacağız . Bak da gör . Sonra biz bugünlere güleceğiz ."

 Anlamıyordu , ya çıldıracağım ! Artık onun sağlıklı düşündüğünden  bile emin değildim .

  Gece : " OLMAYACAK ANLIYOR MUSUN ? SENİNLE GERİ BİRLİKTE OLMAYACAĞIM ! ŞUNU BİR BEYNİNE SOK ARTIK !"

  Bağırmaktan artık boğazım anlıyordu . Ama anlamsı için , gerçeklerin yüzüne sert bir tokat gibi çarpması gerekiyordu .Galiba ona bağırarak , bunu anlatmayı başarmıştım . Ona son bir kez bakarak , beni getirdiği mutfağın kapısına doğru gittim .

  Kesin beni merak etmişlerdir . Esila , Deniz , Mira ... En kötüsü Buğra . Benim burada olduğumu duysa , Sağanak 'a ne yapar tahmin bile edemiyordum .

 Mutfaktan çıktıktan sonra , daha fazla ayakta duramayacağımın farkına vardım . Mutfak kapısının önüne çöktüm . Bugün hem bedenen hem ruhen yorulmuştum .Artık gözyaşlarımı bile tutamıyordum . Mutfağın içinden kırılma sesleri gelince , hissizce güldüm . İsterse kendini damdan aşağı atsın , yine de dönüp ona bakmam . Kafamı dizlerime gömüp sessizce ağlarken ,biri omzuma dokundu . Kim olduğuna bakmak için , kafamı kaldırdığımda Esila ile Aras olduğunu gördüm . Yanıma çömelmiş olan Esila 'ya sarılıp , hıçkırarak ağlamaya başladım .