5 BELA

48. Bölüm - Beni Sev

  Merhabalar Can Kuşlarım !

 Biliyorum , uzun zamandır sınır geçildiği halde bölüm yazmıyorum . Bazı işlerim vardı ve bilirsiniz bayram yaklaşıyor temizlik filan derken vakit kalmadı maalesef .Bende telafi olarak bölümü uzun yazacağım . Neyse lafı daha fazla uzatmadan iyi okumalar size !

 Bu arada bu bölüm İlknur Yalçın adlı güzel okuyucuma ithaf edilmiştir . İnşallah kendisi bu bölümü beğenir . 

! Yukarıda bu bölümün şarkısı !

 Yeni bölüme merhaba !

 * Esila Taşkın 

  Kapıdan gelen çok bilmişin sesiyle gözlerimi devirdim . Eğlenmeyelim mi , bu hayatta yahu ? Ne var yemek savaşı yapıyorsak ? Bunu deyince içim acımadı değil . Bu güzel nimetlere yazık olmuştu . Gece ile Deniz ne güzel yemekler yapacaktı bunlarla , bende bir güzel mideme indirecektim . Ah akılsız başım ah !

 Aras : " Yemek mi yapıyorsunuz , yoksa savaş mı ?"

  Bak bak şuna ! Birde kaşlarını çatmış , elini beline koymuş bize hesap sormaz mı ? Sen görürsün Aras Efendi ! Masanın üstündeki un paketine elimi soktum . Kızlarda bana baktığında ,  ne yapacağımı anlamışlardı . Kızlar ile birbirimize baktık ve birbirimize gülümseyerek kapıda bize bakan erkeklere döndük . Erkeklere bakarak , elimizdeki unlar ile koştuk . Tabii ki bağırmayı da ihmal de etmedik :

   TABİİ Kİ YEMEK SAVAŞI YAPIYORUZ !

 Ben hemen Aras 'a saldırdım . Elimdeki bir avuç un ile üstüne zıpladım . Elimdeki unu alıp , yüzüne sürttüm . Tabii beyefendimiz çemkirmeyi ihmal etmedi.

 Aras :" Ne yapıyorsun Esila ya ? Manyak mısın kızım sen ?"

  Aras 'ın üstünden inip ona baktım . Elleri ile yüzündeki unları silkeliyordu .Ellerini yüzünden çekince kahkaha atmaya başladım . Ama çok komikti hali ! Sanki beyaz bir maskeyi tüm yüzüne sürmüş gibiydi .Aras , öfkeli gözler ile bana baktı .

  Aras :" Gülme Esila gülme !"

  Esila :" Ama durduramıyorum , gülmemi ."

  Gerçekten durduramıyordum . Diğerlerine baktığımda herkes sevgilileri ile birbirlerine un atıyorlardı .Deniz,Gece ,Meloş ve Mira ... Hepsi ... Çok mutlulardı . Yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş solarken Aras 'a baktım . O benim neyim idi ki ? O beni seviyor , bunu söylemesine gerek yoktu .Ela gözleri , bana hep aşk ile sevgi ile bakıyordu .Peki ben ne hissediyordum onun için ? Ben onu seviyordum ama ya o da beni Sarp gibi bırakıp giderse ? Ya onun için geçici bir heves isem ? O zaman bana ne olurdu ? Toparlanabilir miydim bu saatten sonra ? Güvenebilir miydim tekrar birilerine , hiç tereddütsüz , kuşkusuz ? Onu üzdüğümün farkındaydım . Çünkü sevgisinin karşılığının olmadığını sanıyordu .Halbuki , bende onu çok seviyordum .

  Ama ya beni bırakıp giderse ? Kızlar ile bu konu hakkında konuşmuştuk . Onlar bana Aras 'ın Sarp gibi olmayacağını söylemişlerdi . Gece 'nin Buğra ile sevgili olmasına hem şaşırmış , hem sevinmiştim . Demek ki , Sağanak gerçekten Gece için bitmişti . Buğra vardı artık . O bana kendisi yapabildiyse , benim de yapabileceğimi söylemişti . Sonuçta bende onunla aynı acıları yaşamış ve çekmiştim . Acaba Sarp ne zaman ortaya çıkacaktı ? Sonuçta Sağanak ve Sarp en yakın arkadaşlardı . Sağanak çıktığına göre onun da çıkması yakındır . Ben böyle düşüncelere dalmış iken yanaklarımda hissettiğim eller ile , kendime geldim .

  Aras , iki elini yanaklarıma koymuş , ela gözleriyle tatlı tatlı bakıyordu . Böyle bakma zalimin oğlu ! Kendimi günden güne suçluyordum zaten . Birde can alıcı şu bakışlar ! Beni mahvediyordu .