"Deniz ile gökyüzünü ayıran o ince çizgiye astım hayallerimi. Bazen bir rüzgar esti, savurdu düşlerimi. Bazen de yağmur yağdı, damlalar değdi tenime. Umut en güçlü silahımdı. Ben hep bekledim, o hiç gelmeyen gemiyi. Geleceği günün hayaliyle, ne dün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Deniz Ali,
Hayatımın her anında, özellikle geçmişimde birçok kötü günler yaşadım. Yastığım defalarca gözyaşlarımla ıslandı, birçok kez ölmeyi diledim ve içimde taşıdığım ölme isteğiyle birçok kez de yeni güne gözlerimi araladım istemeye istemeye. Yani acı çekmeye alışkın biriydim ben, bundan sonra gelecek hiçbir acı beni korkutmaz sanıyordum. Ama işte, yanıldım, Deniz... beni sen yanılttın. Önce bana söylediklerin yaktı canımı. Tamam dedim, sevdiğim adam bana bunları dediyse, hayat karşıma daha ne gibi acılar çıkarabilir ki? Ama sonra seni kaybetmekle sınandım Deniz... o kadar korktum ki... Ölüm denen dönüşü olmayan bir yola girdiğini ve hayat denen bir diğer engebeli yolda beni yalnız bıraktığını sandım. Bu o kadar büyük bir acıydı ki... Hayatıma birdenbire girip bana hiç tatmadığım güzellikleri yaşatan adamın hayata veda edebileceği ihtimali bile zehirli yılanların boğazıma dolanması gibi soluğumu kesmişti. Seni kaybetmekle burun burunayken, yaşamak o kadar da güzel gözükmemişti gözüme.
Sonra her şeyi bırakıp sana koştum. Olmak istediğim yere, ait olduğum yere, yanına geldim.
Neyse ki o kazada bir şey olmadı sana. Ve o gün affettim seni, daha önce kalbimi kırmış olmanı bile çok da önemsemeden hem de. Zaten nasıl affetmezdim ki? Kaybetme korkusu insana her şeyi yaptırır, Deniz. Öyle ki seni kaybetmektense kalbimi her gün defalarca kırmana bile razı olacağımı bilerek geldim yanına. Biliyordum çünkü, hiçbir şey beni senin yokluğun kadar yaralayamaz.
Hiç de pişman değilim üstelik. Sen de çoktan sevginle unutturdun zaten bana dediklerini.
Şu an gitgide iyileşiyorsun ve kazanın hasarlarını atıyorsun üstünden. İşte bu iyi, çünkü senin acı çektiğin bir dünya, solmuş güllerin sert dikenleriyle dolu darmadağın bir bahçe gibi.
Mavi ALASKA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
