"Deniz ile gökyüzünü ayıran o ince çizgiye astım hayallerimi. Bazen bir rüzgar esti, savurdu düşlerimi. Bazen de yağmur yağdı, damlalar değdi tenime. Umut en güçlü silahımdı. Ben hep bekledim, o hiç gelmeyen gemiyi. Geleceği günün hayaliyle, ne dün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Deniz'im,
Yine sensiz geçen bir gün ve bu günü daha da katlanılmaz kılan özlemin... Son gelişinin üzerinden beş gün geçti ama yine de çok özledim seni. Söz verdiğin için sürekli beni görmeye geliyorsun, bu gidip gelmelerin senin için zor ve maliyetli olduğunu biliyorum. Fakat yine de sana gelme diyecek anlayışı bir türlü gösteremiyorum, bunun için özür dilerim. Çünkü içimde sana karşı o kadar güçlü bir özlem duyuyorum ki, o anlarda nefes alamayacağımı hissediyorum. Bu özlem ancak seninleyken dizginlenebiliyor. O yüzden gelmelisin... Gerçi yanıma gelince o kadar sıkı sarılıyorsun ve gözlerime öyle parıldayarak bakıyorsun ki, bunun sana bir yük olmadığını görerek rahatlıyorum. Seni ne kadar seviyorsam senin de beni bir o kadar sevdiğini bilmek, beni dünyanın en mutlu insanı yapıyor.
Bu arada ben masamda oturmuş bu mektubu yazarken, mesaj attın. "Talha ikide bir fotoğrafımı çekiyor! Anlamadım ki amacı ne?" yazıp hayıflanmışsın. Bu beni güldürdü çünkü Talha'yı ajanlık yapması için görevlendirdiğimden henüz haberin yok. Aslında amacım senin yanına yaklaşan karşı cinslerden haberdar olmaktı ama ajanlık yaptırdığım kişinin Talha oluşunu hesaba katmamışım. Yolun karşısına geçirdiğin yaşlı teyzenin, para uzattığın kasiyerin ya da sarıldığın annenin fotoğrafını çekebileceğini tahmin etmemiştim doğrusu. Bunları sana güvensizliğimden yaptığımı düşünme sakın Deniz, seni o kadar çok seviyorum ki, bazen ciddi anlamda kimseyle paylaşasım gelmiyor. Demiştim ya sana da, konu sen olunca fazlasıyla bencil olabiliyorum; ya da ziyadesiyle sencil... Mavi'n.
