rainism'taekook

click6

Nefret ediyordum.

Jungkook'tan nefret ediyordum.

Hayatımı mahvettikleri için onlardan tiksiniyordum!

Dün gece uyuduktan sonra sabaha karşı evin içinde iki kişinin konuşmasını duymuştum.

Benim hakkımda konuşuyorlardı.

Benim denek olmam hakkında.

Bahsettikleri şey mallar, denek oluşum ve işe yaramamasıydı.

Tam anlayamamıştım çünkü ben yataktan kalktığımda saniyelik tiz bir ses çıkmış ve Jungkook anında kapımda bitmişti.

Tekrar uyumamı söylemiş ve gözden kaybolmuştu.

Uykulu olduğum için tekrar uyumuştum ve sabah uyandığımda evde tek başıma olmayı beklemiyordum.

Evde tek başımaydım ve kahvaltı bile edememiştim.

Jennie'ye seslensem de bir işe yaramıyordu.

Açlıktan ölmek üzereydim ve pezevenk Jungkook da evde değildi.

Kaçmayı deneyebilirim diye düşünmüştüm ancak evde ne bir cam ne bir kapı vardı.

Buraya girerken bir sürü kapıdan geçmiştik ama evde bir tane kapı bile bulamamıştım.

Açlıktan ölmek üzereydim ki mutfaktaki masada meyve sepetini gördüm.

Karnım yine guruldamıştı.

Hemen yeşil elmayı almış ve büyük bir açlıkla yemeye başlamıştım.

Elmamı bitirip evin içini dolaşırken kafamdaki seslerin olmadığını fark etmiştim.

Elimi duvara koydum ve kaç derece olduğunu yine istemsizce söyledim.

"Yirmi iki santigrat derece."

Sokaktaki bir sesi duymak istedim ardından hemen bir köpek ve bir kedinin sesini işittim.

İstediğimde duyabiliyordum, istediğimde bilebiliyordum.

Bu güzel bir şeydi ancak neden böyle olduğunu anlayamamıştım.

Gülümserken karnıma bir sancı girdi.

Yüzümü buruşturup kısık sesle hırıltılı bir şekilde inledim.

Ağrı daha da şiddetlendiğinde bacaklarım titredi ve yere düştüm.

Karnımda bir şeyler hareket ediyordu.

Hissedebiliyordum.

Ellerimle karnımı tutarken bu kez yüksek sesle inledim.

Canım yanıyordu ve gözlerim dolmuştu.

Bir kez daha karnıma saplanan acıyla ağlamaya başladım.

Çığlık atıyordum.

Birdenbire karnımdaki acıyle birlikle çok uykum gelmişti.

Oduğum odada ayak sesleri işitmiştim.

Islak gözlerim kapanırken göz yaşlarım silinmişti.

Hiçbir ses duymuyordum.

Boşluktaydım sanki.

Gözlerimi açmak istiyordum ve yanımda kimin olduğunu görmek.

Karnıma giren sancı ile elim karnıma gitti.

Acıyla tekrar inledim ve kolumda iğne batması gibi minik bir acı hissettim.

Sonrasında da bilincimin kapandığını fark ettim.