Elfida

Bölüm ;8

Sabah uyandığımda her yerim ağrıyordu. Gözlerimi açtığımda ise kapının dibinde uyandım. Beynimi yokladığımda  ise hızla çantamı aldım. Üzerim akşamdan kaldığı için değiştirmeden odamdan çıktım. Merihin odasını çalıp içeri girdim. Merih hala uyuyordu. Hızla yanına gittim. Koluna dokundum. Yok uyanmıyor. Bir daha dokundum. Ama yine uyanmadı. Bende sertçe vurdum. Vurmamla. Ayağa sıçradı. Şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

" ne oluyor ya. Harp mi çıktı. Bir insan böylemi uyandırılır "dedi. Hem esneyerek hem de gözlerini ovalayarak.
" merih Ceren'i bulmama yardım et "

" kızım sen delisin. Gerçekten delisin. Kızım fırsat geçti sana yani. Git kullan bu fırsatı.  beni bırak uyuyum "deyip. Yatağa geri yattı.

" merih. Akşam içmişti. Ne kadar üzgün dü. Bari ben Mutlu değilim. Bari birisi Mutlu olsun "dedim. Merih söylediklerimi sinirlenmiş olacak ki. Hızla yatağından doğruldu.

" allah aşkına  elfida. Neden hep sen mutsuzsun. Hadi diyelim ki. O beyinsiz Alihan , Ceren'le Mutlu olacakmış. Buluruz. Yalnız. O herif senin yanına asla yaklaşamaz. " dedi. Elini elimin üstüne koydu. Ve devam etti.

" bak elfida. Sen eskiden çok enerji dolu birisiydin. Önce ailen üzdü. Şimdi de Alihan. Ama attık izin vermiyceğim. Onun seni üzmesine. Hatta dur ya hep yapmak istemiştim. Şu Alihanın biraz da anladığı dilden konuşucağım. Sen üzdüklerine saysın. Yetmez de neyse " dedi sinirle. Yanımdan hızla kalkıp odadan çıktı. Ben olanları idrak etmeye çalışırken. Aşağıdan bağrışmakar geliyordu. Aklım kendime yeni geldi. Hızla aşağı indim. Bütün ev ahalisi. Bir yerde toplanmıştı. Küfürler , bağrışmalar birbirine karışmış. Ev ahalisinin arasından girip. Alihanla , merih çok kötü kavga ediyorlardı. Merih , Alihanı altına almış. Yumruklarını yüzüne geçiriyordu. Arada küfür ediyordu.
Merih " lan , o benim kardeşim. Sakın bir daha ona yaklaşma " dedi.

Alihan ani bir haraketle Merihi altına aldı  bir yumruk attı. Artık aralarına girme vakti gelmişti.
" Alihan bırak Merihi ! Sana diyorum " dedim bağırarak.

Alihan öfkeyle bana baktı.

" bunu mu koruyorsun. Ne o elfida hanım aşık mı oldun buna. " dedi.

Gerçekten onun Aşkın'dan vazgeçebileceğimi zannetmişti. Ben ona bu kadar delice severken.

" Alihan. Gerçekten sen iğrençsin. Şimdi mi geldi aklına sevgim. Sırf  en acısı da ne biliyor Musun. Seni sevdiğim halde. Sırf sen üzül me diye Ceren'e dönmesi için ona yalvarmaya gidicektim. Senin için. Senin sevdiğim için. Seven insan , Nasıl anlaşılır bilir misin. Sevdiği için canını bile verir. Seni kaç aydır sabredip bekledim. Bir umut gelir de beni sever diye. Sen ne yaptın.  Sevdiğim Ada'm gelmesiyle bana birde sürpriz getirmiş. Sevdiği kadını. Akşam sen hatırlamazsın belki ama bana akşam sevdiğin kadınla hayallerini anlattın. Ha son bir şey daha. Merak ediyordun ya bu adamımı seviyosun diye. O benim kuzenim. Canım. Ağabeyim. Şimdi bir birinizi yiyin. Çünkü ben gidiyorum. Ve sakın kimse gelmesin. " dedim. Herkes  bana bakıyordu. Gözlerim dolmuştu. Yerden çantamı aldım. Kapıdan çıkıp gittim.

Yolda yavaş yavaş yürüyordum. ve de düşünmeden

/////
Artık düşünmeden. Yürürken. Yeri ve Zaman'ı unutmuşum. Kendime geldiğim de. Ormanlık bir alandaydım. Heryer ağaçlık alandı. Hiç bir ışık yok. Hiç bir insan yok. Korktuğum için. Hemen çantamdaki telefonu aldım. Allahtan şarjım (%65) de , telefonun Fener'ini yaktım. Etrafı incelemeye başladım. Ama hiç umut yok. Hızla Merihi aradım.

Çaldı...

" elfida nerdesin sen ?!"dedi. Sesi endişeliydi. Arkasındada sesler geliyordu.

"Merih. Korkma. Yalnız. Sanırım kayboldum. Beni burdan alırmısın " dedim