bölüm 28

18 4 0
                                    

MERİHTEN

Şu anda bana sinirlenip odaya gitti. Kendimi onun yanına gitmemek için zor tutuyorum.

Çünkü bugün ona evlenme teklifi edeceğim. Artık onu yanımda olduğunu, benim olduğunu derinden hissetmek istiyorum. Ona o kadar sinirliydim ki eskiden. Ondan uzaklaşmak istedim. Uzaklaştım da İstanbul a gittim. fakat hesaba katmadığım şeyler gerçekleşti. Onsuz nefes alamamaya başladım. Bu 3 ay çok sıkıntılı geçmişti benim için. Fakat bir sabah tanımadığım bir numara aradı. Bu kişinin sesini duyduğumda kısa bir şok geçirdim. Elfida nın sağ salim olduğunu öğrendiğim de. İlk uçakla Urfaya gittim. urfada kiraladığım araba ile konağa gittim. içeriye gireceğim sırada. Çitlerin orada Cereni görmüştüm. Tam atlayacağı sırada koşarak tuttum onu. Söylediği cümleler gülümsememe sebep olurken. Hemen geri eski sert halime döndüm.

Cerenin oradan aşağı atlayacağından korktuğum için aşkımı itiraf ettim. Ben onsuz 3 ay geçirmişken. Bir ömür onsuz yapamazdım.

Şu anda hiç olmadığım kadar mutluyum. Ve onu hayatımda her şeyime karışmasını istiyordum. Sinirlendiğinde bile çok güzeldi.

Birden odadan çıktığında. Hemen yemeğe döndüm. Ben seni biraz daha sinir edeyim güzelim.

"ay ya ben seni unuttum. Sen yemeyecek misin "

Başta gülüp hızla sinirli surat ifadesini takındı. Tabi bu sahte gülümsemesiydi.

"seni doyura bildiysem ne güzel paşam "

"valla eline sağlık çok güzeldi "

"sağ ol. Ee ne yapalım bugün "

"seni bilmem ama bugün çok işim var "

"yaa. Bende sandım ki bir şeyler yaparız diye düşünmüş " dedi üzgün ifadesi ile.

"bir daha ki sefere artık "

"tamam "

Artık organize ettiğim işleri halletmem gerek. Tabi birde Elfida ile işim vardı.

Ayağa kalkıp. Eski kıyafetlerimi giydim. Salonda oturan nefesime bakıp gülümsedim. Benim geldiğimi görünce ayağa kalktı. Bana kapıya kadar eşlik ederek. Yanağıma öpecekken ben ondan önce davranıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Gülümseyerek. Evden dışarı çıktım.

...................................

Hemen Elfidayı aramıştım, sağ olsun hemen tamam demişti. Tabi ki Elfida için gerekli önlemleri almıştım. Çünkü onun için tehlike hala vardı.

CERENDEN

Sabah sabah iyice sinir etmişti fakat kendisini hemen affettirmişti. Mutfağa gidip yapamadığım kahvaltımı yapmıştım. Sofrayı toparlayacağım zaman, salondan telefonumun sesi gelmişti. Salona gidip telefonuma baktım arayan Elfida idi.

"efendim Elfida "

"nasılsın ceren"

"iyiyim. Ya sen, nasılsın Alihan ile "

"iyiyim ya, uğraşıyoruz işte"

"sevindim"

"ben sana, bugün buluşup bir şeyler mi yapsak diye soracaktım. Çok sıkıldım "

"olur. Ne zaman buluşalım "

"e. Saat 1 gibi. Uyar mı sana "

"uygun "

"tamam, görüşürüz o zaman "

"görüşürüz " deyip kapattım telefonu. Telefonu da yanıma alarak müzik açtım. Telefonumu arka cebime koyarak, sofraya toparlamaya başladım.

ElfidaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin