Elfida

BOLÜM.10

Tuğkan ( elfida )

"hay. Merih. senin kullandığın arabayı. Ah"

En son ağaca çarpmıştık. yavaş vurduğu için. Bir şey olmadı. Merih iyi. Hayvanın burnu bile kanamadı. Yalnız benim kafam torpidoya vurduğu için. Alnım şişti.

"kimsede gelmedi"

Arabanın içinde oturuyorduk. Daha doğrusu, şoku atlatmaya çalışıyorduk.

" tamam Elfida gelir Alihanlar "

" sen hiç konuşma. Ne biçim bir şeysin. Burnun bile kanamadı "

" Elfida. İyimisin.  Şu an burnum kanamadı diye beni azarlıyorsun"

" iyiyim!"

"ay. Yok ben seni hiç çekemiycem "dedi

Arabadan çıkıp gitti. ne demiştim ki zaten. Hem suçlu hem güçlü

....................................................................................

Yaklaşık 5 dakikadır Alihanları bekliyoruz. Artık ne kadar hızlı gittiysek.

" hah Alihan beylerde teşrif ettiler"

Alihanın arabası. Arkamızdan ani fren yaparak durdu. Neredeyse  ben sıçradım. hemen arabasından inip, benim kapımı açtı. Sonra birden beni kendine çekip sarıldı.

Ben şok içinde öylece duruyordum, ne kolumu kaldırıp ona sarıla biliyorum, ne de geri çekile biliyordum. Alihan geri çekilip. Yüzümü ellerinin arasına alıp

" iyimisin Elfida?"

"ha. Yani. İyyim "

"çocuk oyuncağı değil bu araba. Ya sana bişey olsaydı napardım "

" beni napıcaksın. Ceren varken."

Bilmiyorum içimden geçmedi. Ama gururum el vermiyor.

Geri çekildim. O da beni anlayarak geri çekildi. Arabadan çıkıp, merihin yanına gittim ama yanında ceren vardı

"merih?"

"ah. Elfida . gelsene"

" ben. Bugün napıcaz diye sorucaktım. "

" plan aynı değişme yok yani. Ben bişeyler hallediyorum. Sen benim arabadan eşyalarını al, Alihanın arabasına koy olur mu "

"tamam"

Merihin arabasından eşyalarımı alıp,Alihanın arabasına koydum. Arka koltuğa geçip oturdum

Merih işlerini halledip arabaya geldi. Merih ön koltuğa geçti.

" merih bu senin araban değil. Ne diye şoför koltuğuna otruyordun "

Camı açıp, dışarı da duran Alihana seslendi

" Alihan . arabayı ben kullana bilirmiyim"

"tabi "

Hayret. Merih daha yeni kaza yaptı. Nasıl güvenipte veriyorsa.

Ceren de ön koltuğa oturdu. Alihan da yanıma oturdu.

" ben kalkıyım. Sen gel böyle otur istersen "dedim. Cerene bakarak

"sıkıntı yok"

Yaklaşık yarım saattir  yoldayız. Bu süreçte Alihan yol boyunca beni izledi. Biraz rahatsız olsam da. Çok mutluydum.

" geldiik "dedi merih

Geldiğimiz yer. Çok güzel, yeşil çimenler,tek katlı bir ev, bahçenin içinde birkaç masa, pek kimse yoktu ama.

Hep birlikte aşağı indik. Yavaş yavaş içeri girdik. Yanımıza bir 70 yaşların da bir amca geldi.

Alihana elini uzatarak, elini sıktı.

"oo, Alihan hangi rüzgar attı seni buraya "

" sadık dede. İş güç. Gelemiyodum . kusura bakma "

" yok evlat. Her zamanki yer mi "

" e tabi"

Sadık amca bize dönerek

" hoş geldiniz çocuklar "

" hoş bulduk "dedikten sonra. Bizi küçük bir köprüden geçirip. Bir göl kenarına getirdi. masanın kenarların da renkli ışıklar yanıp sönüyordu. Çok güzeldi. Ben etrafı hayran hayran incelerken. Merihin telefonu çaldı. Ben merihe dönüp baktım. Ciddi ciddi telefonla konuşuyordu. Sonra bize döndü

" Elfida. Gitmem gerek. 2 saat sonra geri gelicem "

Sonra ceren de, araya atladı

" merih ben de seninle gelsem "

" tabi "

Alihan hiç bir şey demedi. Ben de demedim. Diyemezdim de zaten. E artık ikimiz mi kaldık. Çok güzel.

" Elfida. Masaya geçelim mi "

Ben de çekine çekine masaya gidip oturdum

Yemeklerimizi yedik. Ama Alihan da tuhaf haraketleri vardı. Sanki bir şey söylemek istiyoda söyleyemiyor gibi.

" Elfida. Bahçeye çıkalım mı"

"olur"

Bahçeye geçtik. Çimenlerin üstünde iki tane büyük minder vardı.minderlerin üstüne oturduk. Öylece duruyorduk. Sessizlik, kocaman bir sessizlik.sonra Alihan, sadık amcadan bir şey istedi

Sadık amcanın elinde bir gitarla geldi, Alihana verip, tebessüm ederek gitti.

Alihan bana dönerek.

"Elfida. Biliyormusun. Ben gitar çalmayı bildiğim halde ilk sana çalıyorum."dedii. ve gitarı ayarlarını kendine göre yapıp çalmaya başladı. Bense onu heyecanla, sevinçle dinliyordum.

Yüzüm geçmişten kalan aşk, tarafi  yazdıran

Bir alaturka hüzün

Yüzüm kıyıma vuran

Anne karnı huzuru, çocukluğumun sesi

Senden bana şimdi zamanı sızdıran

Şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın

Kim bilir kaç yüzyıldır sarılmamış kolların

Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu

Yorulmuşsun hakkını almış yılların

Elfida. Bir belalı başımsın

Elfida beni fark etme sakın

Omuzunda iz bırakma yüküm dünyaya yakın

Elfida. Hep aklımda kalacaksın

Elfida sen eski bir şarkısın

Elfida beni fark etme sakın

Omuzunda iz bırakma yüküm dünyaya yakın

Elfida hep aklımda kalacaksın

Ben onu şaşkın şaşkın dinlerken şarkıyı bitirmiş, gitarını kenara koydu.

Yanıma yaklaştı. Elimi alıp. Göğsünü yaklalrırdı. Göğsüne elimi koyup.

" seni seviyorum Elfida. Bunu geç fark etsemde. Seni seviyorum"dedi

" ben. Bilmiyorum "

"özür dilerim. Seni üzdüğüm için "dedi

"Alihan ben şimdi ne söylüyeceğimi bilmiyorum. Biraz zaman verirmisin"

" tabi "dedi

Ayağa kalktım.

" gitsek mi. Eve "

" bu akşam burada kalsak iyi olur "

" tamam "

Alihan bana yolu gösterdi. Bir odayı gösterdi. Kıyafet çantamı da uzatıp. İçinden pijamalarımı çıkarıp giydim. Hemen yatağamı geçip. Uyumaya çalıştım. Fakat bir türlü uyuyamıyordum.

Düşün, düşündüm. Düşünürken de uyuya kaldım.