Elfida

Bölüm 15

ELFİDADAN

Her yerim acı içinde uyandım. Her tarıfım iplerle baplı. Ayaklarım, ellerim, ağzım. Ben iplerle cebelleşirken. İçeriye bir kız girdi. Elinde yemek tepsisi vardı. Yanıma yaklaştı.

"korkma. Yemek getirdim sana"

"yemek istemiyorum. Çıkarın beni buradan. Ne yaptım ben size "

"sen değil. Anne ve baban. Patrona yapmışlar "

"ne saçmalıyorsun sen "

"Mehmet korkmaz . desem "

"ne saçmalıyorsun sen."

" Neyse benden bu kadar. Hem seni buradan çıkaracağım "

"e neden şimdi söylüyorsun "

"çünkü öyle gerek. Kapıda bir sürü adamlar var. Onun için seni camdan aşağıya sallayacağım. İplerle "dedi. Sonra iplerimi çözmeye başladı. Hızlıca ipleri çözdü. Beni camdan dışarıyı gösterdi. İpler getirip, beni camdan aşağı sarkıttı.

Neden ben ilk defa gördüğüm kıza inandıysam. Sanırım mecburdum.

Sonra ben camdan aşağı sarkarken. Yukarı kıza baktım kız bana bakıp iki elini birden iplerden çekti. Sonra bana el sallayarak.

"kimseye güvenme derim. Birde Alihan benim "dedi.

Ve sonra pat diye düştüm. Ve sonrası karanlık.

YAZARDAN

Elfida camdan aşağı düştüğünde. Kafasından kanlar akıyordu. Tabi kolay değil üçüncü kattan aşağı düştü. Sesi duyan Mehmet in adamları, elfidayı görür görmez. Hızla içeriye götürdüler. Hastaneye gidemeyecekleri için. Doktor getirdiler, doktoru hastaneden zorla getirmişlerdi. Doktor; büyük, siyah koltuklu, birkaç resim bulunan bir büyük salona getirdiler. Doktor etrafı incelerken, siyah takım elbiseli, iri yapılı bir adam merdivenleri göstererek.

"burdan doktor" dedi. Doktorda sesini çıkarmadan devem etti.

Yatakta, kafası kanlar içinde yatan elfidayı görünce. Koşarak yanına gitti. elfidayı hızlıca kontrol edince, adamlara dönerek.

"bakın bu kız burada ölür, bir hastaneye götürüp, gerekli müdahaleyi yaparız "

"doktor nefesini tüketme. Ne gerekiyorsa söyle "dedi. Bu adamların ciddiyetini anlayıp elinden gelenin en iyisini yapacaktı. Elfida yatakta öylece, cansız bir şekilde duruyordu.

.................................

Doktor elfidayı kontrol altına almıştı. Bir iki kere kalbi dursa da elektroşokla kontrol altına almıştı. Elfida hala uyuyordu. Doktor belki günlerce, belki haftalarca, belki de aylarca demişti. Çünkü kafasından çok fazla darbe almıştı.

Doktor adamlara dönerek.

"bakın bu kızın sürekli kontrol altında olması lazım. Ve benim de gitmem lazım "

"doktor hiçbir yere gitmiyorsun. Kendin dedin kontrol altında olması lazım diye "

"evet dedim ama. Benim bir görevim var ve..."diyemeden adam kızgın şekilde bağırarak.

"sen bizim ne demek istediğimizi anlamadın galiba. Burdasın. Ha bu arada kaçmaya kalkma, sonucunu ölümle sonuçlanır. patron da yok zaten." adamın dediği tek şeye takıldı doktor. Ölüm...

Doktor da susmak zorun da kaldı.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ARADAN 3 AY GEÇTİ...

Elfida hala uyanmamıştı. O uyurken, bütün planlar yapılmıştı. Bütün ayrıntılar kurulmuş. Engeller kalkmış tı. bu engellerin içinde doktor da vardı. Onu öldürmüşlerdi, yaptıkları bununla da sınırlı olsa. Doktorun ölüsünü yakmışlardı. Kökten çözüm.

Artık hiç bir şeyin geri dönüşü yoktu...