Elfida

Bölüm 20

ALİHANDAN

Artık herkes alışmıştı, bir tek ben. Elfidayı çok seviyorum. Kimsede bu sevgiden vazgeçiremez. Artık ailem bana sürekli baskı uyguluyorlar. Bizden sonra buranın ağası sen olacaksın diye. Daha sonra evlen evlen diye.

Üstelik başıma bir de göl kenarın da tanıştığım kız bela oldu. Dibimden hiç eksilmiyordu. Daha sonra yanıma gelip beni sevdiğini söyledi. Ailemde onunla evlenmemi istiyor.

Yatakta düşünürken. Odama annemin girmesiyle bölündü.

"oğlum kalk hadi "

"ne oldu anne"

"oğlum yeter artık. düştüğün hale bak . kimseyle konuşmuyorsun. Sürekli iştesin. Akşamları geliyorsun. O da gelip elfidanın odasına yatıp uyuyorsun. "

"anne ne oldu. Elfidayı seviyordunuz."

"hala seviyoruz oğlum ama artık kabullen . öldü o "

"ÖLMEDİ.siz öyle zannedin "dedim bağırarak.

"neyse oğlum öyle olsun. Senden bir şey isteyecektim"

"ne "

"antepteki havaalanından halanı alıp gelirmisin "

"adamlardan birini gönder. Gitsin "

"halan senin gelmeni istedi oğlum "

Anlaşıldı bugün annemden kurtuluş yok. Mecburen gidicem .

"tamam" dedim.

Kendi odama gidip kot pantolon, siyah tişört giydim. Siyah spor ayakkabılarımı giyip. Evden çıktım. Arabama binip havaalanına gitmeye başladım.

.................................................................

ELFİDADAN

İşlemler halledip, bavulumu da alıp kapıdan çıktım. Bir sürü insanlar vardı. En önemlisi de Türk olmalarıydı. Buraların havası çok farklı. Sanki her şehir ayrı bir ülke. Lisanı, kültürü, giyinişi. Ama çok güzel.

Birilerini bekleyenler. Gözlerim Alihanı aradı. Ve buldu. El sallayıp. Kalabalığın arasını baktım.

"Alihan "

"burdayım "diye bağırdım .

Arkası dönük , genç bir çocuk bana dönüp baktı inanamaz gözlerle. Yanında da bir teyze vardı. Çocuk beni görünce hızla yanıma geldi. Kollarımdan tuttu. Gözlerimiz kenetlenmiş bir şekilde. Bilmiyorum hareket bile edemiyordum . belki de korkuyordum. Hala gözlerimiz birbirimize bakarken .

"sen. Yaşıyorsun. Biliyordum "dedi. Şaşırmıştım. Herhalde birine benzetti.

"pardon beni birine benzettiniz sanırım "

"ne "

"olur böyle şeyler. Önemli değil "dedim. kollarından ayrılıp bavulumu aldım. Yanından geçip gidecekken, kolumu tuttu. Ama artık bu fazla

"bakın bu fazla ol..." cümlemi bitiremeden dudaklarıma yapıştı herkesin içinde .

Ne yapıyor bu adam. Hızla ittim.

"ne yaptığınızı sanıyorsunuz "dedim bağırarak .

"hala dudakların tadı aynı elfida "

Ne elfidaymış arkadaş her yerde karşım da

"bak git başımdan. Çattık ya "

Bu sefer hızlıca bavulumu alıp yürüdüm. Yine kolumdan tuttu. Ona dönüp .