GUPSE - DEĞİŞİM YOLU

21. Bölüm

&

Ben geçmişte tüm yaşadıklarımı şu anki hayatımda bana yardımcı olabilecek birer malzeme olarak kullanıyorum, bundan da çok hoşlanıyorum. Geçmişime yakınmak için değil, onlarla hesaplaşmak için!

Sık sık hesaplaşıyorum geçmişimle. Tabii ki diğer yandan geçmişe saplanıp kalmıyorum. Sadece vardığım bu noktaya kadar kim olarak, ne olarak, nelerin yardımıyla, kimlerin yardımıyla ya da nelere rağmen varabildiğimi anlamak için hesaplaşıyorum.

Ama sanki, bazı şeyler değişiyor zamanla. Mesela şimdi hesaplaşmak niyetinde değilim.

Şimdi kendi hayatıma sadece, sessizce kısık sesli komik ıslıklar çalıyorum. Ve bunu sadece ben duyabiliyorum...

...

Hayatım yine oradan oraya savrulma evresine geçmişti. Şimdi ise nedenini bilmediğim ama çok saçma bulduğum bir yoldaydım. Yalnız değildim, ailemleydim.

Arabanın camından dışarıyı izlerken telefonuma gelen bildirime baktım. Mesaj Cemdendi. "Ders başlayacak, neredesin?" yazıyordu.

Umutsuzca oflayıp parmaklarımı klavyede gezdirdim. "Bugün gelmeyeceğim, hastaneye gidiyorum." yazıp gönderdim.

Gelen diğer mesajı okumak için açtığımda tahmin ettiğim gibi "ne oldu?" yazısını gördüm. Kısa çaplı bir açıklama yapıp yanıtlarken telefonu cebime koydum.

Bakışlarım tekrar gözümden hızla kayıp giden yolda gezinirken "baba?" diye seslendim.

Babam yola odaklanmış arabayı sürerken "efendim kızım?" demesinin ardından "sonuçları ben olmadan alamaz mıydınız?" diye sordum. Direksiyonu sağa kırıp başka sokağa girerken "alırdık tabii tatlım ama belki başka bir teste ihtiyaç duyulabilirdi işimizi bugün halledelim." derken başımla onayladım ve cama yöneldim tekrardan.

Kısa süren yolculuğun ardından arabadan inerken annemin koluna girip babamın önünden ilerledik.

Doktorumuzun odasının önünde dururken kapıyı çalıp içeriye giren babam bir dakika sonra çıktı. Anneme bakıp "tatlım gelir misin." derken babamın yüzüne bakıp "e ben?" diye sordum. Gülümseyip "istersen kafeteryaya geç sen tatlım, biz görüşüp geliyoruz." dedi.

Annem babamla içeriye girerken yüzümü asıp yüzüme kapanan kapıya baktım. Madem bana ihtiyaç yoktu, burası yerine okulda olabilirdim.

Babamın dediği gibi kafeteryaya gideceğim esnada cüzdanımın çantamda olduğunu fark ederek olduğum yerde kaldım. Çantam arabada olduğu için mecburen babamdan anahtarı isteyecektim.

Doktorun odasına doğru yaklaşıp kapısını çalacağım esnada kulağıma dolan sözlerle durdum.

"Erkan bey, diğer hastanenin ortaya sunduğu şüpheler ne yazık ki doğru çıktı." diyordu.

Ne demekti bu? Diğer hastane hangi şüpheleri ortaya sunmuştu da doğruluğunu teyit etmek kalmıştı?

Ayıp olmasını umursamayarak kulağımı kapıya daha çok yaklaştırdım. "Ne demek bu Halit bey?" sorusunun anneme ait olduğunu anladım.

Halit amca annemin sorusuna "Evrim'in kilo kaybı geçirdiği dönemde kullandığı bir kaç ilacın yan etki yaptığından şüpheleniyoruz ama sebebi bu olmayabilirde." derken babam girdi araya "kesin olarak söyleyebileceğin şey nedir Halit?" diye sordu.