Sonbahar Yaprağı #Wattys2018

BÖLÜM-20 Seni Seviyorum

"İnsan masumiyetten zerre kadar faydalanmamamış tek varlıktır, yedisinden yetmişine hep içinde bir pislik barındırır ve o silahı kullanacağı yeri her zaman çok iyi bilir."

Yaprak'tan;

Lunaparkın kapısından girer girmez yanıma gelen küçük kız ile şoka uğramam bir oldu.

Küçük Kız;
"Merhaba abla Yaprak sen misin?"

"E-evet ablacım. Sen beni nereden tanıyorsun?"

"Al bu not senin."

Yaprak Sezel'e

Bir oyuna ne dersin? En sevdiğin ama asla kazanamadağın dart oyunun oraya git.

Oyun? Oyun, oyun? Oyun dart.

Beynim error verdi afedersiniz.

Yol yakınken geri mi dönsem. Çok geç. Yada gideyim ya en fazla ne olur ki?

Dartın oynandığı bölüme adım adım yürüdüm. O kadar tanıdık dı ki orası, gözüme çarpan bileklik ile duraksadım. Üç sene önce tam burada bu bileklik için tüm harçlıklarımı bitirmiştim. Tüm kızlar büyük ayıcık için sevimsiz sevimsiz sevgililerinin başının etini yerken o bilekliğin tek talibi bendim. Pahalı bir şey değil aslında sıradan bir ip parçası da değil, üzerinde yarısı renkli hologram yarısı siyah yaprak sembolü olan bir bileklikti sadece. Tam anlamıyla kendimi bulduğum bir bileklik işte. 

Yalnız değildim tabi o gün bir de öküz Meriç vardı yanımda. Bileklik için oturup ağlamıştım sanırım ama o bana bakmamıştı. Kılını bile kıpırdatmamıştı hatta. Sonra bana o bilekliğin gümüşünü yaptırıp getirmişti şimdi çöpte kim bilir ne kadar mutludur. Eğer bu işte Meriç'in bir parmağı varsa bilsin ki onun yüzüne dahi bakmam.

Tam üstüme atılan küçük dart oklarıyla çığlığı bastım. Allah tan üstlerin de iğneleri yoktu. Hepsinin üzerinde ayrı ayrı küçük notlar vardı.

-BİLEKLİĞİ UNUTMADIM

-BAŞARACAKSIN

-İYİ ŞANSLAR

-UĞURLU SAYININ DÖRT OLDUĞUNU BİLİYORUM ;)

Aman ne kadar ormantik. Uğurlu sayımın dört olduğunu biliyormuş. Sanki bana periyodik tabloyu ezbere biliyor. 

Görevli;

"Yaprak hanım sizsiniz sanırım. Buyurun efendim oklarınız burada."

"Kim yaptı bunları?"

"Soru sormayın söyleyemeyiz efendim."

"Kim olduğunu söyle dedim."

"Lütfen Yaprak hanım zorluk çıkarmayın inanın bana değecek."

"Ver okları." 

Aynı heyecan, aynı dikkat ve aynı istek. Üç senenin arkasında saklanan asla değişmeyen bir de ben. Küçük mutluluklarını büyük hedefleriyle süsleyen ben. Tüm sevgisini kalpsiz bir adamın ellerine verip aşık olma yetkisini kaybeden yine ben. Aile namına bir şeyi kalmamış tutunacak tek bir dalı olmayan, evet oda ben.

Şu an bu bilekliği istemiyorum çünkü artık sim siyahım. Bu oku sadece pes etmediğimin göstergesi olarak atacağım, kim bilir belki içimde bir yerlerde küçükte olsa bir renk vardır. 

Gözlerimi kapadım ve tüm mutsuzlukların inadına fırlattım o oku. Sanki ben attığımda hepsi sona erecekti o an. 

Görevli;