*(4 თვის წინ)*
ოუნგი ბედნიერი არაა.
იმიტომ, რომ..
ჰო,
მას ხომ თავის ძმა ენატრება.
მაღაზიიდან გამოდის, იქიდან სადაც მუშაობს.
ცივა.
იუნგის სცივა.
ძალიან ცივა.
მე: გამარჯობა ჯიმინ.
მე: გარეთ თოვს.. თანაც ძალიან, ამიტომ ცოტას დავიგვიანებ.
ჩემი ჯიმინი: ოჰ.. კარგი :(
ჩემი ჯიმინი: მე ჭურჭელს ვრეცხავ, დედას სძინავს, მამა გარეთ არის. არ ვიცი სად. არც მინდა ვიცოდე.
ჩემი ჯიმინი: ალბათ ისევ დალევს, ამიტომ ფრთხილად იყავი.
ჩემი ჯიმინი: მაგრამ არ შეგეშინდეს, მე დაგელოდები :)
მე: ოჰ.. მადლობა.
მე: გინდა რაიმე გიყიდო?
ჩემი ჯიმინი: არა, მაგრამ ხომ თქვი, რომ ნაყინი გინდოდა? შეგიძლია იყიდო.
ჩემი ჯიმინი: ერთად შევჭამთ :))
ჩემი ჯიმინი: ზამთარია, მაგრამ ვის ადარდებს :p
მე: მგონი გავცივდებით.
ჩემი ჯიმინი: ვიცი :D
მე: =)
მე: ლოყები გამეყინა.
მე: და გამიწითლდა :p
ჩემი ჯიმინი: ოჰ
ჩემი ჯიმინი: მაშინ..
ჩემი ჯიმინი: წარმოიდგინე, ვითომ ლოყებზე გეხები.
მე: ოჰ
მე: და..
მე: ჰო, კარგი.
ჩემი ჯიმინი: =)
ჩემი ჯიმინი: სახლში გნახავ :)
იუნგი ტელეფონს ჯიბეში იდებს.
ლოყები ისევ წითელი აქვს.
თუმცა, არა სიცივისგან.
იმიტომ, რომ ჯიმინის სიტყვებმა გააწითლა.
იუნგი ახლა ბედნიერია.
უყვარს იმის წარმოდგენა, თუ როგორ ეხება ჯიმინი.
