*(2 წლის შემდეგ)*
იუნგი მოწყენილია.
ძალიან მოწყენილი.
თავის ძმა ენატრება.
ძალიან.
ახლა საყიდლებზეა.
მისი მშობლები ერთი წლის წინ განქორწინდნენ. კარგი ამბავია, არა?
დედა ბედნიერია.
იუნგი- არა.
ჯიმინთან დარეკვას ცდილობს.
მან კი ტელეფონი გამოცვალა.
იუნგი მარტოა.
ჯიმინი ძალიან ენატრება.
ის და ემა ერთმანეთს ხვდებიან.
უცნაურია, არა?
იუნგი.
პატარა, საბრალო იუნგი.
თავის თავს აღარ ჰგავს.
ძალიან მოწყენილია.
ჯიმინი ენატრება.
იუნგი ემას საყვარელი ჟურნალის საყიდლად ჩერდება.
მაგრამ...
რა...
ღმერთო...
ჟურნალი...
ჟურნალის გარეკანი.
ღმერთო ჩემო.
ეს ხომ ჯიმინია.
ჯიმინი.
იუნგის გმირი.
ღმერთო...
ძალიან სიმპატიურია.
იუნგის სუნთქვა უჭირს.
ძალიან ენატრება.
ვეღარ სუნთქავს.
ტირილის იწყებს.
ცუდად არის.
ტირის.
ჩვიდმეტი წლის არის, მაგრამ მაინც ტირის.
მოწყენილია.
ყველაფერი ჯიმინის ბრალია.
მაგრამ, იუნგის მაინც უყვარს.
ვერ გაუბრაზდება.
უყვარს.
უყვარს.
ძალიან უყვარს.
და ენატრება.
ძალიან.
