*(8 თვის წინ)*
იუნგი დაღლილია.
"ყველაფერი სწრაფად დაალაგე, თორემ მოგკლავ!"
მამამისი ყვირის და სამზარეულოს ტოვებს.
იუნგი შეშინებულია.
მაგრამ მამაცი უნდა იყოს.
მალე 14 წლის გახდება.
ის თინეიჯერია.
თანაც საკმაოდ მამაცი.
მაგრამ,
იუნგის ჯიმინი ენატრება.
ძალიან, ძალიან ენატრება.
ჯიმინი ბიბლიოთეკაში მუშაობს.
მისი ჯერია, ფული იშოვნოს.
დედა ავადაა.
იუნგი დაღლილია.
ჯიმინი კი დაკავებული.
ახლა სამზარეულოს ალაგებს.
დაღლილია.
მაგრამ, ამის გაკეთება უწევს.
შეტყობინდბა მოდის.
ჩემი გმირი!: გამარჯობა იუნი, ვწუხვარ, დღეს დამაგვიანდება. არ დამელოდო, კარგი? და დედას უთხარი, რომ მიყვარს.
ჩემი გმირი!: ოჰ, და შენთვის ნამცხვარი გავაკეთე, შენი საწოლის ქვეშ დევს, არ მინდოდა მამას ეპოვნა.
მე: მაგრამ რატომ?
ჩემი გმირი!: ჩემი უფროსი იდიოტია :/ არ იდარდო, იუნი. მხოლოდ 2 საათით დავიგვიანებ.
მე: ოჰ
მე: და როგორ ხარ?
ჩემი გმირი!: კარგად ვარ, უბრალოდ დაკავებული.. შენ როგორ ხარ? ყველაფერი კარგადაა?
მე: არა.
ჩემი გმირი!: რა? რატომ?
მე: მენატრები.
ჩემი გმირი!: ოჰ
ჩემი გმირი!: მეც მენატრები, იუნი :) მართლა.
მე: მართლა?
ჩემი გმირი!: რა თქმა უნდა.
ჩემი გმირი!: ახლა კი ტელეფონი გვერდით გადადე.
ჩემი გმირი!: არ მინდა მამამ დაგინახოს რომ მწერ და რაიმე დაგიშავოს.
მე: კარგი.
ჩემი გმირი!: კარგი.
მე: მიყვარხარ (არ გაიგზავნა)
მე: ეიი (არ გაიგზავნა)
მე: ოჰ (არ გაიგზავნა)
მე: მიყვარხარ (არ გაიგზავნა)
იუნგის ჯიმინი ენატრება.
და უყვარს.
