XXX
"მართლაც, ძალიან კარგი წიგნი იყო."
ამბობს მენეჯერი და წიგნს ხურავს.
"მადლობა."
პასუხობს იუნგი და იღიმის.
თმას ისწორებს და ახველებს.
"ეს ნამდვილი ამბავია, თქვენი ცხოვრებიდან? ცოტათი უცბაურია... ხომ ხვდებით..."
იუნგი იღიმის.
"დიახ, ვიცი უცნაურია, მაგრამ არ არის ჩემი ცხოვრებიდან. ჯიმინი ჩემი ძმაა, მაგრამ ერთმანეთი მას შემდეგ არ გვინახავს, როცა 16 წლის ვიყავი."
მენეჯერი თავს უქნევს.
"ვწუხვარ, ამის გამო..."
იუნგი ტკვილინარევად იცინის.
ისევ სტკივა.
ძალიან.
"არა, არაფერია. უკვე დიდი დრო გავიდა. შევეჩვიე."
გოგონა იღიმის და თავს აქნევს.
"მაშ ასე... ბატონო იუნგი. როგორც ავღნიშნე, ძალიან მომეწონა თქვენი წიგნი. ცოტათი უცნაურია, ხომ ხვდებით... სისხლის აღრევა."
იუნგი თავს უქნევს.
"მე პრობლემა არ მაქვს, მაგრამ ყველას არ მოსწონს ინცესტი. მხოლოდ სახელებს შევცვლი, თუ თქვენ იქნებით თანახმა."
იუნგიმ ჭიქიდან ჩაი მოსვა.
"რა თქმა უნდა. 23 წლის ვიყავი, როდესაც ეს დავწერე. ოცი წელი გავიდა. ზედმეტად ბავშვური ვიყავი, ასე რომ..."
"თქვენი სხვა ნამუშევრებიც წაკითხული მაქვს, თუმცა ეს საუკეთესო იქნება."
იუნგი ხვნეშის.
"ამას გარდა, ამბობთ რომ თქვენ და თქვენს ძმას ოცდაშვიდი წელია ერთმანეთი არ გინახავთ?"
იუნგის გული სტკივა.
"დიახ."
"ისევ მოდელია?"
"დიახ."
"და ეს ქორწილის ამბავი? ბედნიერი დასასრული?"
