The Mafia Lost Heir [Completed]

CHAPTER 49

Ella's POV

"Nice to see you again councils." Nakangising bungad ko sa kanila.

"Welcome back Queen." Balik bati ni Empress sa akin.

"Are you back for good Queen?" Tanong ni Emperor.

Councils are the one ruling the gangster world. They're consist of three members. Empress, Emperor and Queen. You might be wondering why there's no king. It's because the Queen doesn't need a King. She can ruled the gangster world in her own with her 2 commandants. Her Empress and Emperor.

"It's not yet the time." Tipid na sagot ko.

"So how are you Queen?" Empress asked.

"Do you really think I would answer that?" Nakataas kilay na tanong ko.

"Bitch!" Napangisi ako sa sinagot nya.

"They knew you're here Queen." Umayos ng upo ang dalawa nang marinig ang sinabi ni Lady Shaira. Ang humalili sa pwesto ko habang wala ako.

Si Lady Shaira ang pumalit sa pwesto ko pansamantala nang umalis ako sa gangster world. Sya ang naging mata at bibig ko noong nawala ako. Kahit pa umalis ako sa underground ay hindi natigil ang pakikipag komunika ko sa kanila. Si Lady Shaira lamang ang naging daan upang maipaalam ko sa dalawang council ang mga utos ko.

"It looks like that. I doesn't bother me at all. The moment I set my foot here. I knew what's gonna happen."

"So what's your plan?" I just shrugged on her question.

"Do you wanna meet your clan?" Napalingon ako kay Emperor. He's referring to my subordinates.

"Not yet. I still have to do what I'm supposed to do. And I'm running out of time. I have to settle everything first."

Seryoso silang nakikinig sa akin.

"But I want you to prepare them. Once I'm done. I'm going to meet them. The war's getting near and I could feel it already." Tumango sila sa sinabi ko.

Tinignan ko ang oras at nakitang halos madaling araw na.

"I have to go." Tumayo ako at gano'n din sila. Nagbigay galang sila bago ko tuluyang nilisan ang council's tower.

Tinungo ko ang parking kung saan nakatago ang motor ko. Pinahanda ko sa council ito bago ako umalis ng bansa. Mabilis kong nilisan ang lugar at tinahak palabas ang daang hindi alam ng karamihan. Ito ang daan para lamang sa councils na tanging council members lang din ang nakakaalam.

Binaybay ko ang daan patungo sa Villa de Loughrey. Hindi alintana ang lamig na humahampas sa akin katawan. Mabilis ang takbo ko.

Makalipas ang halos kalahating oras ay puro puno na ang makikita. Nasa isang liblib na lugar ang mansion ng aking abuelo. Maraming nagtangkang pumasok ngunit iilan lamang ang nakalabas.

Nakikita ko na ang arkong may nakalay na Villa Mansiona. Hindi alam ng karamihan na mansion ito ng mga de Loughrey. Iilan lamang ang may alam at pulos mga tauhan nito ang nakakaalam.

Huminto ako nang nasa harapan ko na ang arko. Tiningala ko ito. Naramdaman ko ang kilos nila. Marahil ay alam nilang may tao. Hangga't hindi ka nakakalampas sa arko ay hindi ka nila gagalawin. Dipende rin sa trip ng mga assassins na nakatoka dito.

Bumaba ako't tinanggal ang suot na helmet. Nilibot ang tingin sa buong paligid at pinakiramdaman ang bawat galaw nila. Tinago ko ang malakas na presensya ko upang 'di nila malaman kung sino ako.

Huminga ako ng malalim saka dahan dahang naglakad papasok. Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin. Inilihis ko nang bahagya ang aking ulo ng maramdamang may paparating.