Εγω:...έτσι πέθανε ο μπαμπάς μου και μείναμε εγω,ο Μιχάλης και η μαμα μου.
Βικτόρια:Λυπάμαι παρα πολυ μωρό μου.Αυτο ήταν σκληρό είπε και έσφιξε το χέρι μου.Τε δάχτυλα μας ήταν μπλεγμένα και εκείνη ξαπλώνω στο στήθος μου.
Αυτό που μου κανει εντύπωση ειναι το ποσό δυνατή ειναι.Ο πατέρας της πέθανε από πυροβολισμούς,μπροστά της όταν ήταν μόλις 10 χρονών.Δεν ήταν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο.Ενω εγω,ήμουν 15 και ήξερα πως αργά ή γρήγορα ο πατέρας μου θα πέθαινε.
Και παλι όμως η Βικτόρια ειναι πάντα χαμογελαστή και καλή.Εγω παλι άλλαξα μετά τον θάνατο του πατέρα μου.Εγινα απότομος και εγωιστής.Ειχα θυμώσει με όλους και με όλα που τολμισαν να μου πάρουν τον πατέρα μου.
Βικτόρια:Να σε ρωτήσω κάτι είπε δειλά και σήκωσε το κεφάλι της για να με κοιτάξει.Εγω της έγνεψα θετικά και την παρότρυνα να συνεχίσει.
Βικτόρια:Από τι πέθανε ο πατέρα σου είπα και άρχισε να σχέδια με το δάχτυλο της πάνω στο στήθος μου.
Εγω:Από καρκίνο στα πνευμονία.
Η Βικτόρια δεν είπε τίποτα απλα με αγκάλιασε σφιχτά.Εγω άρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά.
Βικτόρια:Δεν μου είχες πει ποτέ πως έχεις αδερφό μου είπε και σήκωσε το κεφάλι της για να με κοιτάει.
Εγω:Απλα δεν έτυχε μάλλον.Ουτως ή άλλως δεν μου αρέσει να μιλάω για τον αδερφό μου είπα και η Βικτόρια γουρλωσε λίγο τα μάτια της.
Βικτόρια:Γιατί?Εμενα μου αρέσει πολυ να μιλάω για τον αδερφό μου είπε.Αχ και να ξέρες..
Εγω:Ωραία αφού σου αρέσει τόσο,μίλησε μου γι' αυτόν.Δεν μου έχεις πει και πολλά.Τα μάτια της έλαμψαν στο άκουσμα αυτών των λέξεων.
Βικτόρια:Λοιποοοον.Ειναι 2 χρόνια μεγαλύτερος μου.Δηλαδη πάει 3η λυκείου τώρα.Μενει στην Αγγλία.Εδωσε εξετάσεις πριν πάει 1η γυμνασίου και έγινε δεκτός σε ένα από τα καλύτερα κολλέγια της Αγγλίας.Σε λίγους μήνες θα δώσει εξετάσεις για να περάσει αγγλική φιλολογία.Μου είχε υποσχεθεί πως θα γυρισει στην Ελλάδα όταν πάρει το πτυχίο του.Εχω να τον δω πολυ πολυ καιρο γιατί έχει πολυ διάβασμα και δεν μπορούσε να έρθει.Το ονομα του ειναι Παύλος.Τον λατρεύω απίστευτα πολυ και μου λείπει.Αυτα πάνω κάτω μου είπε και χαμογέλασε.
Εγω:Θα ήθελα πολυ να γνωρίσω τον άνθρωπο που σε κανει να λάμπεις μόνο στο άκουσμα του ονόματος του της είπα και χτύπησα την μύτη της με τον δείκτη μου.Εκεινη χαχάνισε και ξανακουμπησε το κεφάλι της στο στήθος μου.
YOU ARE READING
Το παιχνίδι της μοίρας
Romance"Πρέπει να χωρίσουμε"του είπα. "Τι ειναι αυτά που λες" είπε έκπληκτος. "Την αλήθεια" του είπα ξανά. "Δεν μπορεί να το εννοείς" είπε εκνευρισμένος αυτή την φορά. "Τα πράγματα ειναι πιο περίπλοκα από όσο φαντάζεσαι" του απάντησα. "Εξήγησε μου τότε." "...