Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 5

Βικτοριας POV

Εγω:Ν..ναι είπα με δυσκολία καθώς έκλαιγα με λυγμούς.

?:Βικτόρια τι έπαθες ρωτησε ανυσηχος αυτός που μου τηλεφώνησε και εγω είπα το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν τόση ώρα.

Εγω:Τίπ..τίποτα.Ποι...ποιος ει..ειναι ρωτησε με ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία καθώς έκλαιγα πολυ περισσότερο.

?:Ο Αχιλλέας ειμαι είπε αυτός που μου τηλεφώνησε και εγω εκείνη την ώρα πάγωσα.

Πως βρήκε το νούμερο μου?
Γιατί θέλει να μου μιλήσει?

Εγω:Πως βρήκες το νούμερο μου ρώτησα αυτό που με έκαιγε παρα πολυ.

Αχιλλέας:Οποίος ενδιαφέρεται μάθαινει είπε και εγω ένιωσα την καρδιά μου να χάνει έναν χτυπο.

{...}

Μετά από μια συζήτηση με τον Αχιλλέα , ξεκίνησα την διαδρομή μου προς το παρκάκι που είχαμε ραντεβού.

Καθώς περπατούσα,και απείχα 20 μέτρα από το πάρκο,είδα έναν άντρα να με πλησιάζει με γρήγορο βήμα.

Εγω προσπάθησα να τον αγνόησα και να διώξω οποιοδήποτε κακο προαίσθημα είχα εκείνη την στιγμή.

Ο άγνωστος μεγαλόσωμος άντρας με έπιασε από το μπράτσο την ώρα που προσπάθησα να τον προσπεράσω.

?:Όχι τόσο γρήγορα μικρή είπε με ένα αηδιαστικό χαμόγελο στο πρόσωπο του,την ώρα που έσφιγγε περισσότερο το μπράτσο μου.

Εγω:Ας..άσε με τον παρακάλεσα κλαψουρίζοντας καθώς με πονούσε.

?:Γιατί να μην περάσουμε καλά πρώτα γλυκά ρωτησε και εκεινη την ώρα ανατρίχιασα και αηδίασα από τα λόγια του.

Εγω:Μην με ακουμπάς,θα αρχίσω να φωνάζω είπα προσπαθώντας να βρω κάποιο τρόπο να με αφήσει ήσυχη.

?:Εμένα δεν με απειλεί κανένας τσουλακι είπε και με τράβηξε προς το μέρος του.

Εγω εκείνη την ώρα άρχισα να φωνάζω και να τον χτυπάω στο στήθος για να με αφήσει.

Είχα κλείσει τα μάτια καθώς φοβόμουν την αντίδραση του.Με είχε πιάσει από τον καρπό και με έσφιγγε λέγοντας μου να σταματήσω.

Κάποια στιγμή ένιωσα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου και άνοιξα ασυναίσθητα τα μάτια μου.

Είδα τον άντρα κάτω και από πάνω του τον Αχιλλέα να τον χτυπάει.

Εκεινος τον παρακαλούσε να σταματήσει αλλα ο Αχιλλέας δεν άκουγε τίποτα.