Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 40

•People sometimes do really stupid things•

Βικτόρια:ΤΑ ΕΧΕΤΕ φώναξε η Βικτόρια και έσφιξε το μπράτσο μου.Χαμογελουσε.Ποσο μου αρέσει το χαμόγελο της.

Αριάδνη:Ναι είπε σιγανά και χαμήλωσε το κεφάλι της.Αρχισε να παίζει με τα δάχτυλα της κάτι που φανέρωνε πως βρισκόταν σε αμηχανία.

Αλεξ:Συγγνώμη που δεν σας το είπαμε νωρίτερα είπε και έσκυψε το κεφάλι του.Μα καλά ειναι βλαμμένα.

Αριάδνη:Απλα νομίζαμε πως θα θυμωσετε γιατί είχατε χωρίσει και..

Αλλα δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση της.Η Βικτόρια την έβαλε στην αγκαλιά της και της χάιδεψε την πλάτη.

Βικτόρια:Ειναι εντάξει βλημα.Δεν θυμωνα αλλα χαίρομαι που με σκέφτηκες.

Εγω:Ρε μαλακα δεν μου είπες τίποτα για αυτό?

Αλεξ:Ίσως είπε αμήχανα και κοιταξε άλλου.

Αχιλλέας:Έλα εδώ ρε του είπα κι έτεινα το χέρι μου προς το μέρος του.Δωσαμε χέρια και σηκώθηκε πάνω.

Μετά από λίγα λεπτά ησυχίας η Βικτόρια πήρε μια βαθιά ανάσα.Ολοι την κοιτάξαμε και τότε μίλησε.

Βικτόρια:Λοιπόν,λέω να αφήσουμε το ζευγαράκι να πάει καμία βόλτα.Αχιλλέα έρχεσαι ρώτησε και άρχισε να προχωράει.

Έπιασα το χέρι της και με την άκρη του ματιού μου την είδα να γυρνάει στην Αριάδνη και να σχηματίζει με τα χείλη της 'θα σε πάρω μετα'.

Γέλασα-κρυφά-με αυτό.Προχωρουσαμε και συνειδητοποίησα πως η μικρή της παλάμη βρίσκεται μέσα στην δίκη μου.

Μοιάζει με μικρό παιδάκι.Ποσο μου ελειψες μωρό μου.

Βικτόρια:Που θες να παμε την άκουσα να ρωταει καθώς σταματούσε.Την κοίταξα στα μάτια και το μόνο που έκανα ήταν να την φιλήσω.

Εγω:Θες να παμε να πιούμε κάτι την ρώτησα.Εκεινη έγνεψε θετικά.Αρχισαμε να προχωράμε και της έριχνα συνεχώς κλέφτες ματιές.

Όταν φτάσαμε παραγγείλαμε και μετά απλα κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον.

Εγω-Βικτόρια:Μου ελειψες είπαμε ταυτόχρονα και αρχίσαμε να γελάμε σαν χαζά.

Βικτόρια:Μωρό μου πραγματικά συγγνώμη.Απλα άκουσα και μετά δεν ρώτησα τίποτα.Εβγαλα μονη μου συμπεράσματα και αλλα δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση της γιατί την φίλησα.

Εγω:Δεν θέλω να ξαναπείς κάτι τέτοιο.Οτι έγινε έγινε.Τελειωσε τώρα της είπα και εκείνη ξεφυσηξε.