Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 44

•I won't give up•

Βικτοριας POV

Σήμερα ειμαι λίγο χειρότερα.Δυσκολευομαι να αναπνεύσω και δεν μπορώ να βγάλω την μάσκα για πάνω από ένα τέταρτο.

Η μαμα μου μπήκε στο δωμάτιο και κάθισε στην καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι μου.

Μαμα:Πως είσαι σήμερα είπε και φαινόταν πολυ κουρασμένη.

Εγω:Ειμαι λίγο καλύτερα.Της είπα ψέμματα.Δεν θέλω να ανησυχει παραπάνω.

Μαμα:Σε λίγο θα έρθει και ο γιατρός με τα αποτελέσματα των εξετάσεων.Θα μάθουμε τι γίνετε είπε με ελπίδα στην φωνή της.

Πιστεύει πως δεν ειναι κάτι.Εγω δεν ξέρω.Εχω ένα σφίξιμο στο στομάχι από την στιγμή που έχασα τις αισθήσεις μου στο σπιτι.

Ελπίζω να μην ειναι κάτι αλλα δεν ειμαι πολυ αισιόδοξη.

Γιατρός:Γεια σας είπε και μπήκε μέσα μαζί με τον Παύλο.

Έβγαλα την μάσκα και του έγνεψα.Δεν έχω δύναμη ούτε για να μιλήσω.Ο αδερφός μου με αγκάλιασε και κάθισε δίπλα από την μαμα μου.

Μαμα:Λοιπόν γιατρέ πως ειναι οι εξετάσεις?Μαθαμε τι συμβαίνει?

Ο γιατρός εκείνη την ώρα σκυθρωπιασε.Ωχ.

Γιατρός:Ναι.Λοιπον είπε και ξερόβηξε.Η κατάσταση ειναι σοβαρότατη απ'οτι φανταζόμασταν.Οι χτύποι της καρδιάς μου ήταν ανεξέλεγκτοι.

Μαμα:Τι συμβαίνει ρωτησε η μαμα μου ανήσυχη.Της έσφιξα το χέρι και της έκανα νόημα να χαλαρώσει.

Εγω:Ότι και να ειναι θα το ξεπεράσουμε της είπα και αν και δεν το πίστευα.

Γιατρός:Εμ..Τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων έδειξαν την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων.Οι τιμές ήταν αρκετα υψηλές.Με την αξονική που κάναμε εντοπίσαμε έναν αρκετα μεγάλο όγκο στους πνεύμονες σου.Αυτος ειναι ο λόγος που δεν μπορείς να αναπνεύσεις.Ειναι κρίσεις.Δυστυχως οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες δεν θα επιφέρουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα καθώς ο όγκος ειναι εκτεταμένος και βρίσκεται στα τελευταία στάδια.

Παύλος:Ειναι σίγουρο αυτό που μας λέτε ρωτησε και με το ζόρι ακούστηκε.

Η μαμα μου έσφιξε το χέρι μου και με κοιταξε.Εκλαιγε.

Εγω τα κρατούσα με μεγάλη προσπάθεια.Αυτο ήταν το κακο προαίσθημα.Θα πεθανω.

Μαμά:Δεν υπάρχουν φάρμακα που μπορεί να πάρει ρωτησε και η φωνή της στο τέλος έσπασε.