Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 23

Βικτόριας POV

Περνάω πολυ ωραία.Τα παιδιά με βοήθησαν να ξεχαστω λίγο καη κατάφερα να γελάσω.Σημερα έγινε το απρόσμενο.Ο Λουκάς μόλις με είδε αντί να κατσουφιασει ή να εκνευριστεί,μου χαμογέλασε και με αγκάλιασε.

Όλοι είχαμε μείνει με το στόμα ανοιχτό.Αλλα εντάξει,όχι ότι με ενόχλησε ή κάτι τέτοιο.Αντιθετως,χάρηκα που τελικά δεν με αντιπαθεί-νομίζω τουλάχιστον.

Αχιλλέας:Μικρή που ταξιδεύεις?Η φωνή του με έβγαλε από τον λυθαργο μου.Ωχ,ελπίζω να μην με ρώτησαν κάτι.

Εγω:Πουθενά βρε είπα με χαλαρό ύφος.Το ύφος του ειναι ειρωνικό.ΟΧΙ.ΩΧ.ΜΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΚΑΤΙ!

Τι κάνω τώρα?

Αχιλλέας:Ωραία τότε απαντά σε αυτό που σε ρωτησε ο Πέτρος είπε με ένα φουλ ειρωνικό και στραβό χαμόγελο και με κοιταξε στα μάτια.Ξεροκαταπια τόσο δυνατά που νομίζω με άκουσαν και στην Αμερική.

Αχιλλέας POV

Βικτόρια:ΩΡΑΙΑ.ΕΝΤΑΞΕΙ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΕ.ΠΕΤΡΟ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΙ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΡΩΝΕΥΤΕΙΣ είπε,ακτουαλι φώναξε και όταν ξεφωνιζε το τελευταίο κοιταξε εμένα.

Εγω το μόνο που έκανα ήταν να αδικώ να γελάω.Εκεινη με άγριο κοιταξε και τα παιδιά είχαν ένα τρομοκρατημένο ύφος.

Τότε ένα στραβό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο της.Ωχ..ΩΧ

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.

Εγω:Εντάξει μωρό μου δεν έπρεπε να σε ειρωνευτωωωωωω είπα όσο πιο γλυκά και αθώα μπορούσα.Οταν η Βικτόρια νευριάζει πρέπει να απομακρύνονται όλοι.Κυριως ο υπαίτιος.Και μαντέψτε ποιος ειναι σε αυτή την περίπτωση.

Δεν ξέρετε εεεε?

Μήπως θέλετε βοήθεια.

Οπα μισό,το παιδί με το πράσινο στο βάθος.

ΕΝΑ ΜΠΙΣΚΟΤΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ!ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!

Ναι σε περίπτωση που δεν ακούσατε ΕΓΩ φταίω.Οποτεεεε νομίζω πως πρέπει βα φύγω.

Όσο τα σκεφτόμουν όλα αυτά,συνειδητοποίησα πως η Βικτόρια είχε απλα κάτσει πάνω μου.Δεν με χτύπησε ούτε τίποτα.Ουαου.

Εγω:Όλα καλά ρώτησα περισσότερο για να εξασφαλίσω την σωματική μου ακεραιότητα.Εκεινη έγνεψε θετικά και γύρισε να με κοιτάξει.

Βικτόρια:Φυσικά μωρό μου γιατί ρωτάς είπε με έναν περίεργα τρομακτικό τόνο.Ειχε επίσης ένα πονηρό ύφος και πράγματα φρικαρα.