E/Larry

7

-geçmiş-

"Gemma"dedi Harry üstündeki battaniyeyi ittirip."Birdaha aramama izin ver,lütfen"

Gemma ona bakmadan başını iki yana salladı."Açmıyor zaten,1 aydır arıyorsun Harry.Ona muhtaçsın gibi davranma,bırak şunu artık"

Ayağa kalktı ve onun yanına gitti."Telefonunu ver"dedi."Hayır"dedi Harry ağlamaya başlarken.

"Sana yardımcı olmaya çalışıyorum.telefonunu ver"

Harry ona istemeyerek telefonunu uzattı,Gemma numarayı silip ona geri verdi.Ona yaklaştı ve başını öptü."Ağlama"dedi."Seni çok seviyorum ve üzülmeni istemiyorum sadece.Ama o gitti artık,yeni bir hayat kurdu,sen de aynısı yapmalısın"

Harry bir şey demeden koltuğa uzandı ve pembe örtüyü başına kadar çekti.Ağlamaya devam ederken bir şeyler mırıldanmaya başladı.

"Ben kötü bir şey mi yaptım Gemma?"

"Bunu hakedecek bir şey mi yaptım?"

"Hayır,sen çok iyi bir insansın ve siz birbirinizi çok seviyordunuz,ama bazen insanlar hayatlarını berbat edecek hatalar yapabilirler.Kendinde sorun aramayı bırakır mısın lütfen?"

Gemma dakikalarca uyumasını bekledi,uyuduğunu anladığında kalktı ve mutfağa gitti.Kapıyı kapatıp telefonunu çıkardı.Louis onu aramıştı gittikten 2 hafta sonra,Harry'nin nasıl olduğunu sormuştu ama Gemma yüzüne kapatmıştı telefonu.Şimdi o arıyordu Louis'yi.

"Gemma"dedi Louis açtığında."Aradığın için teşekkür ederim"

Gemma derin bir nefes aldı ve sinirlerini yatıştırmaya çalıştı."Seni sürekli aramayacak artık,merak etme.Konuştum onunla"

"Bu sabah aradı,açmaya karar vermiştim ilk kez.Sonra vazgeçtim"

"Sesini duymak istiyorum"dedi ağlamaya başlarken."Onu çok özledim ama açmaya korktum"

"Özleyeceksen yapmasaydın tüm bunları,hayatını bok ettin Louis.Sana çok kızgın,telefonu açsan bile büyük ihtimalle sadece bağıracak."

"Bana bir fotoğrafını atar mısın?"diye yalvardı Louis.Onu görmek için son çaresiydi belki de.

"Bilmiyorum"dedi Gemma.

"Lütfen,lütfen,lütfen Gemma"diye yalvarmaya devam etti Louis."İstediğin her şeyi yaparım.Sadece bir fotoğraf"

"Pekala,ama Londra'ya geri dönmeyeceksin birdaha.Anlaştık mı?"

"Tamam"dedi Louis ağlaması dururken."Bekliyorum"

"Uyuyor ama"

"Olsun"dedi Louis."Uyurken çek,lütfen"

Gemma telefonu kapattı ve salona gitti.Harry örtüyü yüzünden çekmişti,saçları dağınıktı ve ağlamaktan yanakları ve burnu kızarmıştı.Louis'nin onun bu halini gördüğünde hala mutsuz ve depresif olduğunu anlayacağını bilmesine rağmen bir fotoğrafını çekti.Louis'ye yolladı.

Louis Gemma'nın bu akşam atmasını beklemiyordu,mesaj sesini duyup ekrana baktıktan sonra ayağa kalktı."Freddie'ye bakacağım"dedi.Briana ona bakmadan başını salladı."Tamam,tatlım"dedi televizyona bakarken.

Louis neredeyse koşarak salondan çıktı.Briana'nın odasına gitti,birlikte yaşamıyorlardı.Sadece bebeği görmeye geliyordu akşam işten çıktığında.İçeri girdiğinde kapıyı kapattı ve mesajı açtı.Fotoğrafı gördüğünde yüzüne acı dolu bir tebessüm yerleştirirken yere oturdu,dizlerini kendine çekti.Parmaklarıyla fotoğrafı yakınlaştırdı.Gözleri dolarken onu incelemeye devam etti,yeni uyandığı belliydi.Ama çok güzel görünüyordu,o an onu ne kadar özlediğini tekrar farketti.Birdaha görmeyecekse en azından telefonda konuşabilirdi onunla.