Vasto

69' Kaçış

Sen orada polislere ateş mi açtın? onlarda birini vurmadın değil mi?

Vasto duydukları ile anlamsızca ona baktı neden böyle söylediğini anlayamamıştı, Bu normalde Vasto'ya normal gelmeliydi çünkü kendisine saldıran birisine saldırmak Vasto'ya göre normaldi ama Snager'in telaşlı sözleri onu kafasını karıştırmıştı bu yüzden Vasto merakla konuştu: Bize ilk saldıran onlar ben sadece kendimi savundum?

Bunu soru niteliğinde sormuştu Vasto, Snager ise elini anlına vurarak konuştu: Seni aptal onlar polis ne demek kendimi savundum?

Vasto yine anlamamış ifade ile ona bakınca Snager ona onların ne olduğunu çok kısa ve detaylı anlattı ve Vasto bir nevi pişmanlık hissetti aslında pişmanlığı bunun bir sonun olmayacağı çünkü polisler onun peşini bırakmayacaktı. Snager yataktan kalktı ve pencereden aşağıya polis arabalarına bakarak merakla kendi kendine sordu: Acaba bizi nasıl buldular?

Vasto Ona yaklaştı ve kolundan çekerek ''Gitmeliyiz'' Dedi, Snager para dolu bavulu almasını işaret ederek pencereye yaklaştı ve yangın merdiveninden çatıya çıkmaya başladı, Aynı şekilde onu Vasto'da takip ediyordu, En arkada Vasto vardı ve pencerenin önündeki yangın merdivenine adımın attığı gibi kaldıkları odanın kapısı PATT diye açıldı ve açılması ile polisler odayı bastı ama Vasto duraksamadan Snager'i arkasından takip etti.

Polisler onun yangın merdiveninden gittiklerini görünce hızla peşlerine takıldılar, Snager çatıya çıkıp etrafına bakındı kaçacak yerleri yok gibiydi ve Vasto'nun onun arkasına gelmesi ile Vasto'da aynı şekilde etrafına bakındı gerçekten kaçacak yerleri yoktu Yer ile çatı mesafesi oldukça fazlaydı çünkü bulundukları bina 4 katlıydı atlamaları imkansızdı, Vasto kenarlara bakınırken üstünde bulundukları en yakın binayı fark etti ve bir elinde bavulu tutarken diğer eliyle Snager'in kolundan tutarak oraya doğru yürüdü, Snager onun ne yapmaya çalıştığını başta anlamıştı ama kenara gelmeleri ve Vasto'nun bakışları ile onun amacını anlamıştı.

Vasto kenara yaklaştı ve iki eliyle kavradığı gibi karşı binaya çantayı fırlattı, karşılarında ki bina 3 katlıydı biraz aşağıdaydı ve biraz uzaktaydı ama Vasto oraya atlamayı başarabileceğine inanıyordu, Snager Vasto'nun yanına geldi ve korkarak konuştu: B- Biz Başaramayız.

Vasto onun kolundan tuttu ve kendine çekerek konuştu: Onlara yakalanmak mı istiyorsun? Başaracağız bana inan.... Bana güven Snager.

Onun gözlerinde ki kararlığı gören Snager nefesi kesildi, onun bakışlarıyla ona hayran kaldığını itiraf edebilirdi, Onun gözlerine ki ciddiyet ve inanç bir an karşısında ki kişinin gerçekten de kendisiyle aynı yaşta mı diye düşünmeden edemedi çünkü o yaştaki kişilerin rahat şekilde yapamayacağı şeyleri yapmıştı Vasto, Gerçekten de onun hikayesini merak ediyordu Snager.

Vasto bir adım geri çekilerek Snager'i de yanına aldı, Fazla zamanları kalmadı hatta bir kaç saniyeleri kaldı denebilir çünkü o polisler her an arkalarında bitebilirdi, Vasto ve Snager birbirlerinin gözlerinin içine baktılar ve ilk Vasto kafasıyla onayladı, Snager gülümseyerek koşmaya başladı neden bilmiyordu ama ona gerçekten güven duymaya başlamıştı, Belki de bu zamana kadar hissetmediği bir sıcaklığı hissetmişti bir dostun verdiği o güven hissi.

Snager son gücüyle koşarken bulundukları binanın tam kenarına geldi ve kenarına gelmesi ile son gücünü ayaklarına vererek hafif çapraz şekilde zıpladı, Bunu yapmasını Vasto söylemişti çünkü dik şekilde zıplarsa yeterli mesafeye kadar ulaşamazdı ama hafif çapraz zıplarsa tam mesafeye ulaşabilirdi hem karşı bina 3 katlı olduğundan avantaj onlardaydı, Snager zıpladı ve havadayken gözleri hafiften aşağıya kaydı gerçekten de yüksekteydiler ve bir an kendi kendine ''Bu kadar aksiyon biraz fazla değil mi?'' Diye kendi kendine sordu ve karşı binaya ulaştı, Ayağı hafif burkulmuştu ama bu onun yaşadığı adrenalin ile koşmasına engel olamazdı.