Miłość i oddanie swojej pasji nie idą w parze, a przynajmniej tak twierdzi Oliver Wood, który w stu procentach poświęca się Quidditchowi, nie zaprzątając sobie przy tym głowy gronem, otaczających go wielbicielek.
Zmienia to się jednak, gdy poznaje w...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Siódmoklasiści, pogrążeni w zadumie, siedzieli w ciemnej, dusznej klasie starając skupić się na słowach Snape'a.
Zasiadający w ostatniej ławce, Oliver Wood, całą swoją uwagę skupił na kreśleniu różnych strategii na kawałku pergaminu.
Fallon Davis, rudowłosa Krukonka, siedząca dwie ławki przed Oliverem, była pochłonięta robieniem notatek, mimo, iż doskonale wiedziała, że jest już gotowa na Owutemy.
– Pana Wooda chyba nie za bardzo interesuje lekcja? – zapytał Snape zbliżając się w stronę bruneta, który usiłował ukryć pergamin ze strategiami pod ławką.
Nauczyciel jednakże zauważył jego ruch i szybko wyrwał mu kawałek papieru biorąc się za jego rozszyfrowanie.
– Cóż... – zaczął leniwie Snape – To mi wygląda na jakieś bazgroły dotyczące Quidditcha.
Severus rozejrzał się po klasie a jego wzrok padł na Fallon. Nauczyciel uśmiechnął się przebiegle po czym podszedł do niej, wręczając jej przy tym pergamin Wooda.
– To dla Ciebie Davis, zrób z tego użytek.
Dziewczyna otworzyła szeroko oczy, w których dało się dostrzec iskierki satysfakcji.
– Nie może Pan! – krzyknął Oliver – To należy do mnie!
Fallon Davis, od niedawna nowy kapitan Krukonów podniosła na niego wzrok po czym rzekła:
– To już kolejny raz kiedy pomagasz naszej drużynie, jak my Ci się odwdzięczymy?
Brunet posłała jej mordercze spojrzenie na co Snape z wyraźnym triumfem na twarzy rzekł:
– Wracamy do lekcji. Ah! – ponownie zwrócił się do Olivera – Byłbym zapomniał. -20 punktów dla Gryffindoru.
Oliver, zaciskając pięści pod ławką spuścił głowę i do końca lekcji siedział cicho, klnąc w myślach Snape'a i Fallon, która co kilka minut odwracała się do niego by posłać mu wymuszony, wdzięczny uśmiech.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
– Teraz musimy zmienić taktykę – powiedziała zdenerwowana Katie Bell krążąc po Pokoju Wspólnym – Ta podła Davis napewno wykorzysta to przeciwko nam!
– Spokojnie – rzekł Oliver choć sam na spokojnego nie wyglądał – Zajmę się tym, wprowadzę kilka poprawek i...
– Widzieliście ten wyraz triumfu na jej twarzy? – Katie najwyraźniej nie miała zamiaru przestać obsmarowywać Fallon – Z radością będę patrzeć na jej łzy kiedy Krukoni przegrają mecz!
Oliver również podzielał zdanie Katie, jednak postanowił zatrzymać to dla siebie.
Brunet westchnął głęboko po czym siadając na fotelu rzekł:
– Jest już późno. Jutro z samego rana mamy trening, zbierajcie się.
Kiedy Pokój Wspólny opustoszał, Oliver wyjął ze swojej torby pusty pergamin po czym mimo zmęczenia, zaczął na nim kreślić nowe strategie i zagrania na jutrzejszy trening.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
