Ιδιαίτερα

"Εμ..κατάλαβες"

Άγνωστος-Γεια σου Ανθή!(άκουσα μια βαριά αντρική φωνή)

Μα ποιος είναι? Δεν την έχω ξανά ακούσει αυτήν την φωνή πότε ξανά.

Ανθη-Ποιος είναι?(ρώτησα αγχωμένα)

Άγνωστος-Ο Παναγιώτης είμαι Ανθή μου!(είπε λες και ήταν το πιο απλό πράγμα)

Και γιατί με είπε "Ανθή μου". Αα δεν μας τα λέει Καλά οποίος και να είναι.

Εγω-Ποιος Παναγιώτης?(ρώτησα κάπως άγρια γιατί άρχισα να θυμώνω)

Άγνωστος- Ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για αυτό που έγινε και να ξέρεις ότι το έκανα για να τα βρεις με τον Παντελή(είπε ήρεμα)

Καλά θα μας τρελανει? Μα ποιος είναι  ρε φίλε?

Εγω- Ποιος είσαι ρε φίλε και τι θέλεις από την ζωή μου?(ρώτησα θυμωμένα)

Άγνωστος-Ειμαι ο άνθρωπος που σε χτύπησε με το αμάξι άλλα μην ανησυχείς δεν θα σε ξανα ενοχλήσω(είπε και το έκλεισε)

Μάλιστα. Και τι έκανε για να τα βρω εγώ με τον Παντελή? Ότι με χτύπησε? Χαίρω πολύ. Έλεος.

Με όλα αυτά με πήρε ο ύπνος και δεν κατάλαβα πως ξημέρωσε. Νιώθω κάποιον να μου χαϊδεύει τα μαλλιά για να με ξυπνήσει.

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Παντελή να κάθεται στην άκρη του κρεβατιού και να με κοιτάει με εκείνα τα όμορφα μάτια του.

Παντελής-Καλημερα όμορφη(είπε και χαμογέλασε)

Αχ αχ αυτό το χαμόγελο. Αχ.

Εγω-Καλημερα κούκλε(είπα και χαμογέλασα)

Μείναμε λίγα λεπτά έτσι.

Παντελής-Ξέρεις σήμερα έχουμε μάθημα!( είπε και με κοίταξε με πονηρό βλεμμα)

Εγω-Και έχεις όρεξη για μάθημα κύριε καθηγητά?(ρώτησα γεμάτη όρεξη)

Παντελής- Πάντα!(είπε και ένωσε τα χείλη μας)

Εγω-Χμμ κρίμα!...(είπα και τον άφησα μόνο του να με κοιτάει με απορημένο βλέμμα)

Πήγα στην κουζίνα για να φάω. Τι να φάω?Τι να φάω? Αφού σκεφτόμουν πόση ώρα τι να φάω αποφάσισα να φάω ένα τόστ. Τι εξαιρετική απόφαση. Άρχισα να γελάω μόνη μου.

Γύρισα και είδα τον Παντελή να με κοιτάει και να γελάει. Με κορόιδευε που γελούσα μόνη μου. Έλεος. Σαν παιδί κάνει ώρες ώρες.

Αφού έφαγα,έβαλα μια ταινία να δω. Ο Παντελής όλοι αυτή την ώρα ήταν στο κινητό του στο δωμάτιο μου.