Μεριά Ανθης:
Παντελής- Είσαι πανέμορφη...(έκανε μια μεγάλη παύση και συνέχισε να με κοιτάει από πάνω μέχρι κατω)
Εγω- Και σεις καθηγητά κούκλος είστε( είπα και χαμογέλασα και ανταπέδωσε το χαμόγελο)
Παντελής- Σήμερα δεν είμαστε καθηγητής και μαθήτρια. Σήμερα είμαστε ζευγάρι( είπε και όπως πάντα κοκκίνισα)
Εγω- Πάμε πρίγκιπα?
Παντελής- Εννοείτε πριγκίπισσα μου.
Γύρισα να κοιτάξω τον Γιάννη και τον Πέτρο.
Εγω- Γιάννη φεύγω. Έχω πει την μαμά ότι βγήκα. Οκευυ?
Γιάννης- 11:00 την θέλω πίσω μεγάλε! Και να την προσέχεις.
Παντελής- Πάντα.
Βγήκαμε από το σπίτι και μου έπιασε το χέρι. Γύρισα να τον κοιτάξω και κοιτούσε ήδη. Τι κούκλος που είναι και πάνω από όλα γλυκός.
Αφού κοιταζόμασταν για κάνα λεπτό πήρα την απόφαση να τον ρωτήσω που θα πάμε.
Εγώ- Εμ Παντελή....(είπα μια παύση γιατί ήμουν ακόμα ναρκωμενη από τα μάτια του)....που θα πάμε ?( καταφερα επιτελους να το πω!!)
Παντελής- Έχω κλείσει κράτηση για ένα ρομαντικό εστιατόριο.( είπε και χαμογέλασε)
Εγω- Και είναι μακριά? ( είπα κάπως χαμηλόφωνα. Ούτε γω δεν άκουσα)
Παντελής- Άμα κουραστείς θα σε κουβάλησω εγώ. (Είπε γελώντας. Μωρέ είναι πολύ γλυκούλης)
Λόγω ότι όντος ήταν κοντά δεν χρειάζονταν να πάρουμε αυτοκίνητο. Ήταν 10 λεπτά με τα πόδια.
Το εστιατοριο λέγονταν "Bella". Ήταν τεράστιο και στην είσοδο είχε 2 άντρες που σου έλεγαν σε ποιο τραπέζι να πας. Είπε ο Παντελής το όνομα που και κατευθείαν ένας άντρας με μεγάλο μούσι μας έδειξε που είναι το δικό μας τραπέζι.
Το τραπέζι μας ήταν κάπως απομονωμένο από τα άλλα τραπέζια άλλα δεν με πειραζε διότι θα μπορούσαμε να μιλάμε πιο άνετα.
Παντελής- Λοιπόν...πως σου φαίνεται?(είπε και περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση μου)
Εγω- Είναι υπέροχα όλα. Το εστιατόριο, το τραπέζι, εσύ. Όλα τέλεια.
Παντελής- Χαίρομαι γιατί θέλω να περάσουμε όμορφα σήμερα. Επειδή ξέρω ποιο φαγητό σου αρέσει το παρήγγειλα ήδη. Δεν νομίζω να σε πειράζει?
Εγω- Αα ναιι και ποιο είναι αυτό?(είπα χαμογελώντας)
Παντελής- Μακαρόνια με κρέμα γάλακτος..(είπε και σήκωσε το ένα φρύδι. Εντάξει με ξέρει πάρα πολύ καλά)
Εγω- Χμμ εντάξει με ξέρεις άλλα δεν τελείωσε ο πόλεμος(είπα και γελάσα)
Παντελής- Εννοείτε μικρή μου.
Μέχρι να έρθει το φαγητό δεν μιλούσαμε. Δεν ξέρω γιατί.
Μετά από 10 ολόκληρα λεπτά ,που μου φάνηκαν για 3 ώρες, ήρθε το φαγητό μας. Πήραμε το ίδιο. Δεν ήξερα ότι τρώμε το ίδιο φαγητό.
Εγω- Και συ μακαρόνια?(ρώτησα με απορία)
Παντελής- Είπα να δω τι τρώει το μωρό μου
Εγώ- Γιατί δεν έχεις ξανά φάει μακαρόνια?
Παντελής- Όχι(είπε με λυπημενη φάτσα)
Εγω- Πλάκα κάνεις?
Παντελης- Εννοείτε και έχω φάει ρε Ανθή.
Εγω- Καλά ρε με κοροϊδεύεις?
Παντελής-Με αρέσει να εκνευριζω.
Μετά από αυτήν υπέροχη στιγμή συνεχίσαμε να τρώμε και δεν μιλούσαμε.
Αφού φάγαμε προσπάθησε να ανοίξει συζήτηση με το χειροτερο θέμα.
Παντελής- Εε Ανθή??
Εγω- Έλα ακούω
Παντελής- Μετά τι θα κάνουμε?( είπε με πονηρή φάτσα και όλοι καταλάβατε τι θέλει)
Εγω- Εσύ τι θες( έκανα ότι δεν κατάλαβα)
Παντελής- Κάτι έχω στο μυαλό μου.
Εγω- Μπορώ να μάθω?
Παντελής- Ναι μετά.
Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια. Μέχρι να φύγουμε δεν είπα με τίποτα άλλο. Πραγματικά ήταν όλα τόσο άβολα. Το περίμενα διαφορετικά το πρώτο μας ραντεβού.
Βγήκαμε από το εστιατόριο και ξεκινήσαμε να γυρνάμε σπίτι. Η ώρα ήταν 10:00.
Εγω- Θα με πας σπίτι?
Παντελής- Είναι ακόμα νωρίς. Έλεγα να πάμε κάπου άλλο πρώτα.
Εγω- Χμμ που?
Παντελής-.......
Ελπίζω να σας άρεσε. Συγγνώμη που δεν ανέβασα τόσο καιρό άλλα δεν είχα πολύ ελεύθερο χρόνο. Αφήστε σχόλια και ☆☆☆.😚
ESTÁS LEYENDO
Ιδιαίτερα
Novela JuvenilΑυτή μια μαθήτρια που προσπαθεί να γίνει καλύτερη στα μαθηματικά. Η Ανθή είναι 17 χρονών και είναι δευτέρα Λυκείου.Αυτος μαθηματικός που πρέπει να την βοηθήσει. Ο Παντελής είναι 22 και μόλις τελείωσε τις σπουδές. Θα μπορέσουν να συνυπάρχουν στο ίδιο...