Ιδιαίτερα

"Δεν θελω να σε ξαναδώ"

Μεριά Παντελή:

Μου ανοίγει μια κοπελιά. Λογικά θα είναι φίλη της Ανθής. Μπαίνω μέσα και τι να δω? Η Ανθή φιλάει τον Πέτρο.

Εγω- ΤΙ ΣΤΟ ΠΟ*ΤΣΟ ΚΑΝΕΤΕ??? ΑΝΘΗΗ( άρχισα να φώναζω παρολου που η καρδιά μου δεν υπάρχει πια)

Ανθη- Να σου εξηγήσω Παντελή. Δεν είναι αυτό που νομίζεις.(είπε και άρχισε να κλαίει. Να έκλαιγε όταν τον φιλούσε τώρα είναι πολύ αργα)

ΕΓΩ- ΚΑΙ ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΝΘΗ?ΤΙ??( η φωνή μου άρχισε να σπάει)

Ανθη- Παντελή δεν είναι αυτό που νομίζεις.Ποτε δεν σε απατουσα. Σε αγαπάω( είπε και οι τελευταίες λέξεις μπήκαν σαν μαχαιρι στην καρδιά μου.)

Εγω- Δεν αγαπάνε έτσι οι άνθρωποι( είπα και η φωνή μου έσπασε μαζι με την καρδιά μου)

Ανθη- Δεν το ήθελα. Αυτός με φίλησε. Στο ορκίζομαι. Είσαι ο μοναδικός μου.(είπε και πραγματικά δεν ήθελα να βλέπω ,να την ακούω)

Εγω-Ακυρωνω το μάθημα. ( είπα και ξεκίνησα να φεύγω)

Ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει. Γύρισα και είδα την Ανθή.

Εγω- Δεν θέλω να ξαναδώ μπροστά μου( είπα και τράβηξα το χέρι μου)

Ανθη- Παντελή μην φεύγεις.( έκλεψε πάρα πολύ άλλα δεν με νοιάζει)

Μόλις βγήκα από την πολυκατοικία και ξέσπασα σε λυγμούς. Δεν ήθελα να την ξαναδώ. Τόσο καιρό δεν ένιωθε τίποτα? Όλο αυτό δεν σήμαινε τίποτα για αυτήν. Πρώτη Φόρα έκλαιγα για κοπέλα στην ζωή μου και ποναει. Νιώθω σαν να μην έχω καρδιά.

Μόλις μπόρεσα να βρω την ανάσα μου ξανά πήγα το τηλέφωνο. Θα ακύρωσω το μάθημα. Δεν είμαι σε κατάσταση να κάνω μάθημα. Θα λύγισε άσχημα.

Εγω-Ναι γειά σας ο Παντελης είμαι..Δεν είμαι τόσο καλα και έτσι έλεγα να ακυρώσουμε το μάθημα για σήμερα..ναι καλύτερα για μην κολλήσω και την Ανθη(δεν μπορούσα να πω το όνομα της)

Εγω- Ωραία αύριο. Ευχαριστώ....να έιστε Καλά.(είπα και το έκλεισα)

Με τα χίλια ζόρια σηκώθηκα και άρχισα να πηγαίνω στο σπίτι μου. Τα μάτια μου ήταν κόκκινα και έβλεπα θολά από το κλάμα.

Ένιωθα σαν ειμουν ξένος και όλα γύρω μου να είναι ξένα. Ένιωθα μόνος παρολου που ήταν εκατοντάδες άνθρωποι γύρω μου.

Μόλις έφτασα στο σπίτι μου,άρπαξα ότι ποτό βρήκα μπροστά μου και άρχισα να πίνω και να πίνω. Θα πάρω τον κολλητό μου να έρθει να με μαζέψει.

Εγω-Χρηστο...?( είπα μόνο και το έκλεισα)

Συνέχισα να πίνω και να πίνω μέχρι που άρχισα το κουδούνι. Με το ζόρι σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω. Άνοιξα και ήταν ο Χρήστος.

Χρήστος-Πως έγινε ρε μαλακά? Γιατί είσαι σαν κουρέλι?

Είμαι κουρέλι για αυτήν. Μόνο για αυτή.

Εγω-ΑΥΤΗΗΗ....ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ( φώναξα και άρχισα να κλαίω και να πίνω)

Χρήστος -ΠΟΙΑ?....Η ΑΝΘΗΗ?...ΠΟΤΕ

Άρχισα να του εξηγώ τι έγινε και δεν έλεγε τίποτα. Ενώ κάθε φορά που έλεγα το όνομα της έπινα και μια γερή γουλιά από το ποτό μου που πραγματικά δεν ξέρω τι είναι.

Χρηστος- Και αν το έκανε αυτός??( ρώτησε με αθωότητα)

Δεν θέλω να την ξανά δω. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ.ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΧΕΣΤΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΚΑΙ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΤΗΣ.

Εγω-Παει η Ανθή για μένα. Τώρα θα τραβιέται με τον πο*στη και δεν ξέρω και γω τι άλλο.( είπα και πέταξα το μπουκάλι στον τοίχο για να σπάσει)

Εγω-Τα βλέπεις?( είπα και του έδειξα τα θρύψαλα από το μπουκάλι)

Χρήστος-Ναι( είπε και προσπαθούσε να καταλάβει τι εννοώ)

Εγω-Η καρδιά μου(είπα και άρχισα να πατάω ότι είχε μείνει από το μπουκάλι)

Δεν ένιωθα τίποτα. Κενό. Μόνο κενό. Ένα άπειρο κενό. Πήγα να πήρα άλλο ένα μπουκάλι και άρχισα να πίνω.

Χρήστος-Ελα αστο και πάνε να ξαπλώσεις(είπε ήρεμα)

ΕΓΩ-ΜΗΝ ΘΕΛΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ. ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.( είπα και χτυπησα το χέρι μου στο τραπέζι)

Βγήκα στο μπαλκόνι και άρχισα να κοιτάω γύρω μου. Έπινα και έπινα. Μόνο το ποτό. Ξανά μπήκα μέσα και ξάπλωσα στο καναπέ. Ο Χρήστος με βοήθησε και έβαλε μια κουβέρτα από πάνω μου.

Χρήστος-Θα περάσει!( είπε. Ναι γιατί ξεχνιούνται οι στιγμές έτσι.)

Πρέπει να πήρε ο ύπνος άλλα σε μια στιγμή άκουσα το κουδούνι. Σηκώθηκα άλλα με πρόλαβε ο Χρήστος.Άνοιξε και ήταν η Ανθή.

Τι θέλει αυτή εδώ. Δεν της έφτασε όσο με πόνεσε τότε θέλει να με πόνεσε ο και άλλο.

Χρήστος-.......

Χευυυ. ΤΙ ΚΑΝΕΤΕΕΕ?

Ελπίζω να σας άρεσε. Πώς λέτε να αντιδράσει ο Παντελής? Αφήστε σχόλια και ☆