My Childhood Crush Book 2

Chapter 11. Hi There

Vince pov.

Bakit ang tagal namn lumabas ni hikari sa trabaho.

Halos isang oras na akong nag aantay dito ah.
Ng may lumabas na babae ay akala ko si hikari na.

Hikari. Tawag ko sa babae.

Ng lumingon siya ay napatigil ako.
Sir Vincent. Ano pong ginagawa nyo dito.

Nag taka ako sa tanong niya.

Bakit fatima.
Ang akala ko po ba ay may date kayo exited pa nga po si mam kanina eh.
And congrats..

Para saan yung congrats. Tanong ko sa kanya.
Hmm. Sir  ikaw ah  ang hilig nyo po talagang man loko. Alam na po namin na nag propose na po kayo kay madam. Kaya yun tuloy parang   bata kung kiligin.

Shit. Napa  bulalas ako ng sabihin niya sa akin ang mga salitang yun.

Salamat ah.

Patakbo akong pumunta sa  kotse at pinaharuruot ito. Pag dating ko sa condominium ni hikari ay agad kong kinatok ng malakas ang pintuaan niya at yet di nga ako nag kamali andun siya at ang lalaki niya.

Vince.  Gulat na gulat niyang sabi.
Honey sino sya. Tanong ng lalaki sa  kanya.
Oh its my old friend honey.  Wait ka lang ah kakausapin ko lang sya.

Pag labas niya ay hinila niya ako papuntang parking lot.

Anong ginagawa mo dito. Galit na tanong niya.
At ikaw pa ang may ganang magalit. Tanong ko sa kanya.
Bakit ba kasi nandito ka.

Shite namn hikari eh ano bang mga tanongan yan nadito ako kasi gusto kitang makausap at alam mo ba ha alam ba. Tang******* isang oras na akong  nag aantay sa labas ng office nyo. Kung di ko pa makakausap si fatima hindi ko malalaman lahat.
Shit namn hikari. Anong balak mo ha pag sabayin kami. Sumagot ka. Sigaw ko sa kanya.

Bakit ka ba sumisigaw. Galit na sabi niya sa akin.

Taina tamn hikari ano gusto mong gawin ko ha tumawa ako dahil nalaman ko lang namn na yung babaeng mahal ko  ay may ibang mahala.
Hindi namb ako tanga hikari para tanggapin na lang na ginagawa mo akong siraulo. Dapat nung nag tanong pa labg ako dapat sinabi mo na hindi yung pinag mumukha mo akong tanga. Kaya pala ayaw mong mag pakasal sa akin dahil sa kanya.

Bakit ano bang meron sya na wala ako ha. Ang tagal na natin mag kakilala hikari  hindi lang months kundi taon. Paano mo nagawa sa akin to.
Bakit sumagot ka.

Mas gusto sya ni mama kaysa sayo. Matigas na  sagot niya sa akin. At ang gusto ni mama bago sya mamatay ay makasal na kami. Alam mo namn na si mama na lang ang meron ako kaya hindi ko sya sasawayin para lang sa kaligayahan ko.  Kaya plz lang Vince wag mo ulit akong pupuntahan dito at parang awa mo na wag ka nang mag papakita sa akin.

Pag katapos nyang sabihin yun ay nag lakad na siya.

Yun na lang yun. Sigaw ko sa kanya. Mas mahal mo ba sya kaysa sa akin. Hikari.

Tumingin siya sa akin. Pag sinabi niyang mahal nya ako ay ipag lalaban ko sya. Pero mali yata ang pandinig ko eh.
Mas mahal ko si mavic kaysa sayo kaya wag ka nang mag papakita pa sa akin.

Pag kasabi niya ng ganun sa akinay parang gusto ko nang mamatay.  Sumakay ako sa kotse at pinaharurut ito. Diko na alam kung saan ako pupunta. Nakarating ako sa may antipolo sa over looking.

Pag labas ko ay sumigaw ako ng sumigaw.

Ha... Sigaw ng puso ko. Gusto ko nang mamatay.

Ako din. Napalingon ako sa babaeng nakaupo sa likod ng puno. Takte nato panira ng drama. Tumayo siya at susuray suray.

Akala ko ay white lady. Tinitigan ko siya. Nakaputing dress na hanggang binti at nakalugay ang buhok may hawak na buti ng alak at umiiyak.

Ako rin gusto ko na rin mamatay.

Nag lakad siya papuntang bangin pero mabilis ko siyang nahawakan.

Bitiwan mo ako. Sigaw niya sa akin.
Pero hinila ko siya papunta sa kotse ko.

Miss ano bang problema mo. Parang mas mabigat ang daladala mong problema at nakuha mo pang mag inom ng alak at ang lakas ng loob mong mag punta mag isa dito tapos sayangin ang buhay dahil sa ano.

Ha anong sabi mo. Kilala ba kita. Brando ikaw ba yan.
No im not brando.
So sino ka. Haha kahit sino ka pa bitiwan mo ako.  Hayaan mo na akong mamatay.
At bakit namn kita hahayaang mamatay.

Tumingin  siya sa akin. Niyakap niya ako at umiyak sa  balikat ko.

Bakit nagawa nya akong lokohin. Mahal mahal san ang pag mamahal na sinasabi niya. Mahal niya ako pero bakit niya ako nagawang lokohin.

Ano bang problema. Tanong ko sa kanya.

Ano  ba  ang meron sa babae na yun bakit nagawa nya yun sa akin. Porket ba hindi ko ibibigay sa kanya ang sarili ha. Katawan ko ba ang kaylangan nya ha.

Ito ba ang kaylangan mo. Lumapit sya sa may burol at hinubad ang damit niya.

Buti na lang at madilim at kami lang ang tao.

Agad kong dinampot ang hinubad niyang damit ang itinakip ko sa katawan niya.

Tama na yan hindi mo deserve ang mga taong yun.  Mas  mabuti nga at hindi mo pa naibigay sa kanya ang sarili mo eh.

Tumigil sya sa pag iyak  at tumingin sya sa akin.

Alam mo ang ganda ng mga mata mo pero bakit  parang ang lungkot mo sinaktan ka rin ba ng taong mahal mo.

Tumango ako at  inilihis ang tingin sa kanya. Hindi dahil sa  sinabi niya kundi dahil   nakikita ko ang harap niya.

Tinayo ko siya at  inayos ang damit niya. Iuuwi na kita san ka  nakatira.

Ayokong umuwi.
Bakit namn.
Ayokong makita ng ate ko na ganito ako.
Baka mag alala sya sayo.
Hindi sya mag aalala sa akin alam nyang pumasok ako sa trabaho.
Pero mas magandang iuwi na lang kita.

Ayoko nga makulit ka.  Binatukan niya ako ng mahina.
Kaya ayoko ng lasing na tao eh.

So anong balak mo. Tanong ko sa kanya.

Lumayo sya sa akin at sumandal sa puno.

Dito na lang ako mag papalipas ng gabi iwan mo na ako dito.

Hmm...
Ano daw.

Itutuloy....