My Childhood Crush Book 2

Chapter 15. Truth....

Maya pov...

Anong nagyari.. Tanong ko sa kapatid ni hope.  Bakit  nag mamadali si hope.

Diko rin alam. Pero mahalaga ang pupuntahan nya.

Eh ikaw san ka pupunta.

Dito.

Nakita ko na sinipa nya niya ang pinto ng maliit n bahay.

Ng mag bukas ang pinto ay may lumabas na isang matandang lalaki sa pinto.

Oh mae ikaw pala. Anong sadya.
Tawag ka ni ate dalhin mo daw yung sasakyan mo.
Asan sya.
Nakala kikay. Bilisan mo daw.

Nag sara ng pinto ang matanda.

Habang nag lalakad kami pabalik ay tinanung ko siya kung anong mga ngyayari pero puro iling lang ang sinagot niya.

Susunod ba yun sa utos mo mae.
Sino.
Yung matanda.
Ahh si tatay isko. Oo susunod yun

Nag kakamot ako ng ulo. Ang gulo din pala ng pamilyang to.

Nagulat ako ng may dumaan ng saaakyan sa  harap namin.
Yung matanda yun ah

Sabi sayo eh susunod yun.

Nakatingin pa rin ako sa sasakyan na mabilis ang takbo.

Ilang oras na akong nakatunghay sa bintana pero di parin bumabalik si hope.

Hoy anong iniisip mo bakit di ka pa natutulog. 12 na ah...

Hinahantay ko ate mo.
Bakit namn.
Ahh di ka lang ba nag aalala na baka may mangyaring masama sa ate mo habang pauwi sya.

Natawa sya sa sinabi ko.

Wag kang mag alala dun.

Panong hindi eh ng dumaan kami jan sa may kanto ang daming nag iinum at mga tambay na  parang gagawa ng masama. Tska anong oras na.

Promise wag kang mag alala kay ate.

Anong klasing kapatid to di man lang nag aalala.

Ayaw mo talagang maniwala sa akin na ayos lang si ate.

Oke sige. Halika.

O san tayo pupunta.

Aantayin si ate.

Nakasunod lang ako sa kanya.

Ng may masalubong kaming lalaki ay kinausap niya ito.

Tinignan ko ang lalaki. Nakakatakot ang itsura nito.

Hoy. Sigaw niya sa lalaki.

Tumigil sa pag lalakad at tumingin sa amin ang lalaki na  mas malaki at parang papatay ng tao pag nagalit..

Ahh mae ikaw pala bakit.  Tanong niya sa mababang boses.
Nakita mo ba si ate.
Ahh si ate ba oo nandun sa kila mang mando.
Anong ginagawa nya dun.
Pinagagalitan sila mang mando.
Ahh ganun ba.
Oo.
O sige ipag patuloy mo na ang pag lalakad baka malate ka pa sa pupuntahan mo.
Ahh sige salamat.

Ay praning na lalaki sya pa nag pasalamat sa babaeng to.

Bakit nandun si ate mo akala ko may isusugod sya sa hospital??
Ayy tapos na yata. Kaya ngayon nag lilinis yun ng basura.

Di ko sila maintindihan mag kapatid.

Kinabukasan  ay maaga kaming nag sialis.

Sumabay narin sa amin si  hope sa pag pasok..

Hoy bakla ang aga pa  ah.
Hay naku maya  ganyan talaga pumasok yan maaga.
Hahaha baka maging employer of the month ka na yan.

Mga baliw kayo alangan namn  tanghali ako pumasok.
Manager ka namn eh kaya oke lang kung  mejo mag patanghali ka.

Hay naku ano kung manager ako. Parepareho lang namn na employees...

Tumingin n lang ako sa kanya.

Hope pov.

Pag dating ko sa restaurants ay wala pang tao.

Nag linis muna ako  ng mga lamisa bago ng counter.
Ng matapos ako ay masyado pang maaga. Kaya nilinis ko na rin ang kusina pati ang banyo. 

Nagulat ako ng  biglang pumasok si mark sa cr.

Hoy hope anong ginagawa mo dito.
Nag lilinis.
Ha kaylan pa naging trabaho ng manager ang maglinis ng banyo.
Tapos na kasi akong mag linis sa labas. Tska wala pa namn tao at maaga pa kaya naisip kong mag linis ng banyo.

Hay naku hope akin na nga yan ako na dito.
Ahh matatapos na ako eh.
Hay naku ako na akin na yan.

Inagaw niya sa akin ang brush ng cr.

Nakita ko na pumilantik ang  mga daliri niya.

Ng papalabas na ako ng cr ay biglang nag salita si mark.

Ahmm hope.
Ano yun.
Alam mo ba kung saan nag punta si  lyn kagabi. Di kasi sya umuwi eh. Nag aalala kasi si mama.
Ahmm. Wag kang mag alala sa nasa amin ang kakambal mo. Pero mark di namn sa nangengealam ako. Pero kung ano man yang sikretong tinatago mo sa kapatid mo sabihin mo sa kanya ng  maayos at dertso. 

Pag sinabi ko sa kanya. Di nya ako maiintindihan at baka itakwil nya pa ako.

Diko man kilala pa ng lubusan si lyn. Pero alam kong maiintindihan ka nya at di ka nya ikakahiya kahit isa ka pang bakla.

Napatingin sya sa akin.

Anong sinasabi mo. Tanong niya saakin.
Mark wag ka nang mag deny. Matagal ko nang alam na  isa kang bl.
Pano mo namn nasabi.
Hay naku. Unang kita ko palang sayo.
Pano nga.
Pano nga ba. Una nakita kong laging naka pilantik yang mga daliri mo. Pangalawa  di ko sinasadyang  makita ang mga makeup mo ng minsan mahulog mo ang bag mo. Pangatlo nakita ko kayo ni brando na mag ka holding hands ng minsan mag kasabay tayo sa  pag uwi. At pang apat madali kang maapektuhan sa mga sad story. At pang lima iba ang kinang ng mata po kapag nakakakita ng pogi. At pang anim sinubukan mong isukat ang  heels ni  ng kakambal mo. Tama ako diba.

Nakatingin siya sa akin. Na may luha sa mata.

Bakla ka  at di mo  masabi kay lyn kaya tinanggap mo ang  trabaho sa ibang bansa para itago ang kasarian mo sa kapatid mo at di mo masaktan ang  kapatid mo.

Umiyak siya sa harap ko.

Masisisi mo ba ako kung  ganito ang  gusto ko. Diko rin ginustong maging bakla pero  di ko malabanan eh.  Kaya   gusto kong mag paka layolayo para  na din kay lyn. Ayaw kong masira ang tingin niya sa akin. Ayokong  dumating yung araw na pag nalaman niya na isa akong bakla itakwil niya ako bilang kapatid. Ayokong dumating sa point na  di nya na ako hawakan o kaya di nya na ako tignan sa mga mata at lalong ayakong dumating yung araw na  sabihin niyang sana hindi na lang niya ako naging kapatid.

Bakit di mo subukan sa kanya  sabihin.
Paano ko sasabihin sa kanya.

Bakit di kayo mag usap ngyon. Lyn alam kong kanina ka pa nakikinig.

Itutuloy....