Chapter 22. Frank..

156 3 0
                                    


Hope pov.

Lyn kanina ko pa napapansin na wala ka sa sarili mo. May problema ba.

Ah wala naalala ko lang si nanay belin. Sayang kasi di sya nakasama.

Oo nga eh.

Nakasalubong namin si mark at brando.

Hay salamat lumabas din kayo. Anong oras na oh. Pag tataray ni lyn sa kakambal.
Nakatulog kasi kami.
Yun lang ba oh may iba pang ginawa. Pang aasar ko. Biglang namula ang mukha ni brando.  Bihira lang mangyari na mag kaganun si brando.

Hahahaha guilty. Pag tatawa namin sa kanila.
Kanina ng mag lakad lakad si brando may nakita sya jan  malapit lang na bar. Gusto nyo puntahan natin mamaya.
Sige. Sang ayun ni lyn.
Pero mag paalam muna tayo kila madam baka hanapit tayo.  Pag singit ni maya na kararating lang.
Pass muna ako. Walang mag babantay ng anak ko eh. Pag tangi ko sa kanila.
Si mae. Pag tuturo ni mark.

Hmm. Wag na ako na lang ang mag babantay sa dalawa isama nyo na rin si lyn. Pag sasabi ni lulu na hawak ang dalawang bata. Tska mabait namn si natsumi eh. Kayang kaya ko na to.

Wag na teh lulu. Nakakahiya namn po  sa inyo.
Ano ka ba kadalaga mong tao eh dapat enjoying mo.
Ay correct si lulu. Tska minsan lang to eh. Sabi ni maya.
Sure ka ate.
Oo namn. Tska may makakasama namn kami angan naman si kuya mario at ang mga katulong kaya  wag kayong mag alala.
Sure ka ba lulu. Tanong ko sa kanya.
Oo namn manager hope.
Salamat ah. Nakakahiya namn  sayo.
Ano ka ba.   Minsan lang nga to tska oke lang namn din kay natsumi na iwan sya eh diba baby girl.

Yes po mabait po si natsumi. Di po ako papasaway.
Oh diba.
O sige sige basta babawi kami sayo next time.
Hmm naku kahit wag na.

Ngumiti  ako sa kanya.

Para masaya isama na rin natin ang tatlong bruha. Pag nalasing iwan. Pag dagdag ni maya.
Ito ang sama mo. Pag pitik niya  lyn sa nuo nya.
Tumingin kami sa kanya. Na parang gulat na gulat.

Oh bakit. Tanong niya kay maya.
Eh kasi nakakanibago lang ikaw yung laging nag sasabi ng ganyan tapos ngayon  para kang mabait na tao.
Sira inisip ko lang pag iniwan mo yan dun pagagalitan tayo nila madam.

Sabagay may punto si lyn. Pag sang ayun ko.

Si lyn na ang kumausap sa tatlo. Di na rin sya umalis ng mga yun simula ng makipag usap sya kila sarah. Kaya  ang lolang si maya ay nag dradrama.

Maya pov.

Ang weird talaga ng taong yun.
Sino. Tanong ni hope.
Si lyn.
Bakit namn.
Kanina  lang  ako ang kasama nya tapos  ng mag landian tayo. Bigla akong itinulak sa malalim.
Di nya namn sinasadya yata.
Oo nga kaso simula nun. Di nya na ako kinausap ng ayos. Tapos  para syang tangang iwas ng iwas. Tapos ngayon naka dikit siya kala betty.

Bakit nag seselos ka.
Oo.

Nagulat si hope sa  sagot ko.

No i mean  nakakainis lang kasi. Ako yung bff nya tapos bigla nya akong  iiwanan.
Hindi namn yata baka may pinag uusapan lang  sila.
Kahit na. Nakakainis eh.

Tumayo siya at kumuha ng softdrink sa loob.

Oh ito uminom ka muna para mawala ang init ng ulo mo.

Maya maya ay lumapit na sa amin si lyn.

Sige daw payag daw sila.
Talaga edi maganda. Pag susungit ko sa kanya.

Kumunot ang nuo niya at nag tatakang tumingin kay hope.

Anong problema mo.
Wala namn.
Eh bakit ang sungit mo.
Wala ka nang paki dun.
Oke.

Tumayo ako at iniwan ko silang dalawa.  Di ko rin alam kung bakit kaylangan kung mag sungit pero kasi. Alam ko kung bakit ako nag kakaganito.

Hope pov.

Ano problema nun. Tanong nya sa akin.
Diko rin alam eh.

Mama. Tumatakbong tawag sa akin ni natsumi.  Look look nakakuha kani nila tita ng magandang shell..
Oo nga ah ang ganda ganda namn.  Parang ang baby ko lang.

Halika  mama sama ka sa amin nila tita hanap pa tayo ng marami.  Para bibigyan ko rin sila teacher.

Sumunod ako sa kanya. Nakita ko sila lulu na may daladalang bucket.

Ate. Tignan mo.
Ano yun.
Nilapitan ko sya at may hinagis sya sa akin.   Na agad kong iniwasan. Ng makita ko kung ano ang lumulutang sa tubig ay nag tatakbo ako pabalik  sa pwesto nila mark.

O baki bakit. Nag aalala lang tanong nila sa akin.

Tatawa tawang lumapit sa akin si  mae at dala dala nya ang maliit na maliit na hindi ko maintindihan pero takot talaga ako sa mga gumagapang na hayop o insekto.

Tawa ng tawa si natsumi habang hinahabol ako ni mae.

Ehhh ilayo mo sa akin yan.
Hala ate nasa katawan mo na.
Ahhh alisib mo alisin mo.
Oy y nasa kamay mo pa eh. Wag kang lumapit. Binabato ko na sya ng dala kong tsenilas.

Hahaha si mama parang bata. Tawa ni natsumi.

Ahhh mae tama na.
Ng hinagis niya ulit sa akin ay dumiki sa mga binti ko ang  maliit na parang bulate. Kaya abot sa kabilang resorts ang tili ko.

Nabulabog kaya ta ang lahat kaya mga  nag madaling nanakbo.

Hope what happened. Tanong ni madam sa akin

Tatawa tawa parin sila  mark.

Hope why are you look pale. And you like a frozen human. Tanong ni sir  lucky.

Biglang gumalaw sa  binti ko ang  insekto.

And wala pang  isang  minuto ay umiyak na ako.

Oke oke ate aalisin ko na para kakanmn bata.

Ano ba yun.  Tanong ni maya. Sa kanya. 
Ehhh bilis san mo baka puamsok sa short ko.  Nangingunig kong sabi.

O yan na wala na. Pag sasabi niya sa akin.
Your shaking to much hope it a little insects only. Pag singit ni betty.  Ano paawa epek.

Nakita kong ibinato ni mae sa kanya ang insect at pumasok ito sa damit niya.

Ahh alisin nyo beh alisin nyo.  Sigaw niya.
O wala na sabi ni sarah.

You.
Oke me. Sabi ni ni mae.
Gagantihan kita.
Oke. Im not scary at all.

Hoy ikaw.
Sigaw ko  kay mae.
Im sorry. Pag papaawa nya sa akin.

So ako namn madadala. So papatawarin ko ang kapatid ko.

Oy mark nakapag paalam ka na ba kila madam.
Tanong lyn.
Di pa ikaw na.

Ah mam. Tawag pansin ni lyn.
Bakit.
Pwede ba kaming pumunta sa bar.
Saan namn.
Jan lang po malapit lang namn po.
Oke oke basta wag masyadong mag papakalasing.

Ah mam. Tawag maya.
Oh. Kung gusto nyo sumama narin po kayo.

Akala namin ay tatangi sila pero napapayag namin sila.

Itutuloy

My Childhood  Crush Book 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon