My Childhood Crush Book 2

Chapter 33. Questions

Britney pov.

Narinig mo namn ang sinabi ni hope sa atin  diba prince.?
Napatingin siya sa akin.

Siguro namn may napulot ka na naaral sa  sinabi nya o kaya namna nakapag isip ka na.  Kay happy na mismo ng galling lahat ng makaatulong sayo hindi na sa amin.

Tumango siya. 

Pero ang galling ng tadhana nuh. Biruin nyo na  si hope pala ang dtati nating school president. Yung matray na  malaki angsalamin.  Yung ng band kay Jake na  pumasok ng is ang linggo sa school. At siya rin yung naging  kakampi ng mga  taong inaapi ni Sarah Mae.  Dugtong ni Vince,.

And ngayon ko lang nalaman na masama  pala ang ugali ni hikai dati. Di nya nabanggit na kaibigan nya si Sarah Mae. Pag singit ni kuya a sa usapan.

Nakita ko na ba yun? Tanong ko kila kuya.

Hindi ko sure Pero yun yung babaeng laging nambubully Kay happy.

Pero bakit hindi ko  sya matandaan.  Tanong ni prince sa amin.

Hindi nyo ba sya Narinig. Ha. Ang sabi nya lumipat sya ng school.

Oo nga noh,.

Hay maku Vince ikaw talaga.

Nakakainis yung kaninang magandang kasiyahan ay nauwi sa  pangit na gabi.

Kaya nga eh.  Sangayon namin lahat.

Pag balik namin sa   rest house ay Nakita namin na may nakaupo sa batuhan.

Kahit na   gabi na ya  makikita mo ang  taong nakaupo sa batuhan.  Dahil sa liwanag ng ng sinang ng buwan.

Kita namin si hope na   ka tingin sa malawak na  karagatan.

Itinulak ko si prince paralapitan si hope.

Tayo na sa loob honey at masyado ng malamig dito. Yaya sa akin ni lucky..

Hope pov.

Ahmm. Anong ginagawa mo dito.? Tanong sa akin ni prince ng makalapit sya sa akin.

Nag papahangin po.

Ayos ka lang ba?

Ngumiti sya sa akin.

Ahmm sir.  Pwede po ba kong mag Tanong.

Ano yun.

Paano po na matay si happy.   I mean sa sobra pong bait ni happy ay wala po akong maiisip na dahil an kung Paano siya  namatay.  Wala po kasi siyang nagging kaaway kahit sa school.

Nabaril siya ng hindi sinasadya. Yun na Lang ang sinabi ko.

Napatingin ao sa kanya.

Siguro po sir may niligtas namn syang tao nuh.  Ganun kasi sya kabait eh. Kahit buhay nya  isasakripesyo nya mailigtas nya lang ang taong mahal nya.

Tumingin sya sa akin. At Ngumiti.

Alam mo para kang si happy.

Nagulat ako sa sinabi niya,.

Ano pong ibig nyong sabihin.?

Sa pananalita sa  klos at  sa ugali. Parehong pareho kayo. Maging sa   itsura..

Biglang nagiba ang mukha ni sir namumula siya siguro  dala na rin ng alak Pero kita mo ang lungkot sa mga Mata nito.

Sir ayos ka lang po ba.?
Titig na Titig siya sa akin.

Nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang mga pisngi ko.

Sir?

Nagulat ako ng bigla niya kong halikan.  Halik na  mapusok at malalim.
Diko alam ang gagawin ko kung itutulak ko ba sya.? Pero nag proprotesta ang utak ko anong gagawin ko.

Kusang guamalaw ang  mga labi ko. Gumaganti na ako sa Halik na  ibinibigay nya sa akin.  Ng mag hiwalay ang  aming mga labi ay habol namin parehas ang aming mga hininga.   

I'm sorry hope Diko sinasadya.

Bigala akong bumalik sa realidad.

Tumayo ako  at agad umaalis sa  lugar na iyon.

Umiiyak akong bumalik sa kwarto.

Umupo ako sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Natsumi.

Ang tanga tanga ko.  Nag padala ako sa is ang halik na hindi namn dapat.
Kaya nya lang nagawa  sayo yun ay dahil  kamukha mo si happy.

I'm sorry happy. I'm sorry. Di ko sinasadyang makadama ng ganito sa lalaking mahal mo.

Nasa ganun akong pusisiyon ng maramdaman kong guamalaw si Natsumi.
Ng tumingin ako sa kanya ay  nakatingin din sya sa  akin.
Bakit ka po umiiyak mommy.? Tanong niya sa akin.

Noh baby di umiiyak si mommy   napuwing lang si mommy.
Pero basa po ang face nyo.
Because nag hilamos si mommy at di pa nakakapag punas ng mukha.

Ngumiti sya sa akin at yumakap.

I love you  moomy.
I love you baby..

Humiga na ako  Niyakap siya.

Good night moomy.
Good night baby.  Sweet dreams.

Ilang oras   pa ay nakatulog na kami.

Maaga   kaming nagising dahil Maaga kaming aalis.

Good morng ate bati sa akin ni Mae na nag kakape sa kusina.
Oh ang aga mo ah akala ko mamaya kapang 5 gigising.
Di ko rin alam eh  bigla na Lang akong nagising  ehh..

Si Lyn.

Naku teh nag hihilik pa  nakakanga pa nga ng umaalis ako kanin eh...
Tayo pa lag ang gising ngayon....
Di ate Nakita ko si  sir prince  na   nag kakape sa labas. 

Nagulat kami ng Biglang may pumasok sa loob ng  kusina.

Good morng bati sa amin ni sir prince.
Morning po sir.  Bati  namin sa kanya.

Hindi ako makatingin sa kanya.  

Nakapag ayos ka na ba ng gamit mo baka may malimutan ka mamaya ah. Tanong ko kay    Mae para maiba ang usapan.

Wala na teh.
Ganun ba.
Ikaw teh.
Naayos ko na lahat ng gamit namin  ni Natsumi.  Wait lang baka may nakalimutan ako titignan ko  lang.

Para mkaiwas lang sa kanya. 

Pag labas ko sa kusina  diredireto ako sa  hagdan. Pero bago ako umakyat  ay lumingon pa ako nasa di ko na ginawa.

Hope. Tawag nya sa akin.
Ano po yun sir.  Tanong ko sa kanya.
Ahh yung tungkol sa ngyari  kagabi.

(So  naalala nya yun.  Hindi pala sya lasing. Spain ko kaya to.)

Ano pong tungkol sa kagabi.

Yung ngyari ng kagabi  pasensya na.

(Anong pasensya sipain  kaya kita  pinasakit mo yung  ulo ko kkaisip  ng tungkol kagabi. )

Oke lang po yun wala na po yun.. Kalimutan na Lang po natin yun,.

Nakita kong nag iba nag  ikpresyon ng mukha niya.

Sorry talaga hope..

Pag sabi nya nun ay umaalis na sya.

Bakit ganun ang  naging reaksyon niya.  Ng sabihin ko na Kalimutan na Lang namin yun.

Ate.  Nagulat ako ng mag Salita  si Mae ng lumabas sya ng kusina.
Ano yun.
Akala ko ba  eh  check mo yung  gamit nyo.
Kaya nga.
Eh bakit nandito ka pa.

Wala akong naisagot sa kanya. Nag lakad ako pa taas na may question sa utak ko..

Itutuloy..